Udało sie namówić Blondi i Stasia na krótki wypad. Sam obiekt wczsniej znany, choć dopiero teraz udało się wejśc do środka. Szkoda, że niszeczeje. FTF się trafił. Dzięki  A co do dworku 

W 2. połowie XV w. rodzimi mieszkańcy Roszkowa nazwali się Roszkowskimi. W 1470 r. siedziała tu Małgorzata zamężna za Mikołaja Bieganowskiego. Roszkowscy posiadali także inne okoliczne miejscowości, np Śmiełów. Na pocz. XVI w. wieś po braciach Janie i Jobie, odziedziczyła wdowa po Janie – Katarzyna, wraz z synami: Jakubem, Piotrem i Andrzejem. Z tychże dziedzicem został Andrzej, ożeniony z Zofią Turkówną z Łącka. W 1564 r. wieś miała 7 śladów osiadłych, z których płacono po 12 gr. fertonów biskupom poznańskim. W 1578 r. w Roszkowie było 7 śladów osiadłych, 1 pusty, 4 zagrodników i 4 komorników. W tamtym czasie na jednym z działów siedział Mikołaj Noskowski, porucznik Stanisława Chwalibowskiego. Pod koniec XVI w. część Roszkowa przeszła na Jana Rozdrażewskiego, kasztelana potulickiego, ożenionego z Katarzyną Potulicką. W 1618 r. Barbara Chwalibogowska posiadała tu 6 śladów osiadłych, 4 zagrodników, 2 komorników i młyn. W kolejnych latach przez wieś przewinęli się Trąmpczyńscy, a ok. 1650 r. nabył ją Stanisław Słonecki, ożeniony z Dorotą Radzewską. Dziedzic zapisywał jakieś sumy na wyderkaf dla kościoła parafialnego w Jarocinie. Miał z Dorotą synów: Andrzeja i Jana oraz córkę Dorotę. Przez kilkanaście lat Słoneccy wyderkowali także części Roszkowa Radolińskim z Jarocina, aż w końcu (ok. 1665 r.) stała się ona własnością Andrzeja Radolińskiego, sędziego surrogata grodzkiego i podstarościego poznańskiego. Od tego momentu wieś należała nieprzerwanie do klucza dóbr jarocińskich, od k. XIX w. wchodziła w skład domeny, a w okresie międzywojennym majoratu Bogusław-Jarocin. Genealogię właścicieli Jarocina – Radolińskich, a potem von Radolin, można prześledzić w opisie pałacu Jarocin w naszym katalogu. Dwór dla zarządców majątku postawiono w Roszkowie już na pocz. XVIII w. W późniejszym okresie był on wielokrotnie przebudowywany.
W 1926 r. Roszków wraz z folwarkami Dąbrowa i Ługi miał 952 ha obszaru, w tym 855,5 ha ziem uprawnych, 32,75 ha łąk i pastwisk, 32,75 ha nieużytków i 1 ha wody. Majątek posiadał gorzelnię i pługi parowe. Dzierżawcą dóbr wchodzących w skład domeny w Bogusławie (Jarocin) była Helena Draeger. Do majątku należała także gorzelnia. Właścicielem majoratu był w tamtym czasie książę Hugo von Radolin. W 1926 r. wieś liczyła 645 m-ców. Po wybuchu 2. wojny światowej Niemcy przemianowali Roszków na Rossdorf. Po wojnie dawne dobra zabrał i rozparcelował Skarb Państwa Polskiego. Na terenie folwarku powstała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Roszkowie, która w pałacu ulokowała swoje biura. Oprócz tego w pałacu znajdowały się mieszkania oraz świetlica wiejska, użytkowana przez miejscowe KGW. W 2004 r. Spółdzielnię przejęła RSP w Kotlinie, która została zlikwidowana.

http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/5723/Roszkow/