Gęsta mgła i dużo liści... pomimo tego całkiem szybko znaleziona.
Bitwa pod Dobromierzem (niem. Schlacht bei Hohenfriedeberg, tak zwana w literaturze światowej) – starcie zbrojne, które miało miejsce 4 czerwca 1745 roku podczas drugiej wojny śląskiej w ramach szerszych zmagań wojny o sukcesję austriacką między wojskami pruskimi dowodzonymi osobiście przez króla Prus Fryderyka II a wojskami koalicji austriacko-saskiej pod dowództwem księcia Karola Lotaryńskiego, wspieranego przez wodza saskiego księcia Jana Adolfa von Sachsen-Weissenfels.
O świcie około 4:00 Fryderyk II zaatakował, zupełnie zaskakując przeciwników. Prusacy uderzyli najpierw na straż przednią oddziałów saskich, a następnie na zasadnicze siły. Zostały one odrzucone, mimo zaciętego oporu Sasów, szczególnie jazdy i grenadierów, liczących na szybkie nadejście austriackich posiłków. Dopiero około 7:00 Prusacy zmusili ich do odwrotu.
W tym czasie siły austriackie księcia Lotaryńskiego, które obozowały koło Hohenfriedeberga, zebrały się niemrawo i pomaszerowały powoli w kierunku pola walki.
Gdy wojska austriackie nadeszły rozpoczęła się druga faza bitwy. Linie piechoty pruskiej i austriackiej zaczęły prowadzić morderczą wymianę ognia, ale bez rozstrzygnięcia. Dopiero gdy silna i przepojona ofensywnym duchem jazda pruska zmusiła do odwrotu austriacką, prowadzoną osobiście do boju przez księcia Lotaryńskiego, przeważyło to szalę zwycięstwa na stronę Prusaków i około 8:00 austriacki dowódca nakazał odwrót.
Bitwa była więc już rozstrzygnięta i dobiegała końca, ale właśnie wtedy miał miejsce jej najgłośniejszy epizod. W chwili gdy piechota austriacka zbierała się do odwrotu kula armatnia zabiła jej dowódcę Thungena, a równocześnie ranny został jeden z czołowych generałów austriackich Leopold von Daun.
Wstrząśnięci tymi wypadkami żołnierze jednego z regimentów rzucili się do ucieczki i w szyku powstała luka. Natychmiast wykorzystał ją, uważany za najlepszy oddział w armii pruskiej, regiment dragonów Bayreuth, którego dowódcą był Otto Magnus von Schwerin. We wspaniałej szarży, najsłynniejszej w dziejach kawalerii pruskiej, regiment Bayreuth rozbił 20 batalionów i zdobył 67 chorągwi.
Szarża ta nie rozstrzygnęła bitwy, rozstrzygniętej już wcześniej, ale bardzo zwiększyła rozmiary pruskiego zwycięstwa. Inną konsekwencją szarży był skomponowany przez Fryderyka II po bitwie dla swoich wojsk Hohenfriedberger Marsch, który ofiarowany dragonom z Bayreuth, pozostaje w repertuarze wojskowych marszów niemieckich do chwili obecnej.
W bitwie Austriacy stracili 10 300 żołnierzy, Sasi 2 900, a Prusacy 4 800. W ręce pruskie wpadło 76 chorągwi i sztandarów oraz 66 dział i wielu jeńców. Bitwa ta jednak, wbrew oczekiwaniom Fryderyka II, nie przyniosła zmiany nieprzejednanego stanowiska władczyni Austrii Marii Teresy wobec kwestii przynależności Śląska i nie zakończyła toczącej się wojny.
Bez wymiany.
Dziękuję!