fajny motyw. szacunek za detale (teraz jest jeszcze bardziej klimatycznie, odchylając elementy dekoracji wychodzą spod nich robaki XD). Nigdy nie biorę certyfiaktów żadnych, ale tym razem się skusiłem, dzięki :)

W końcu nadszedł ten czas, że mogę zalogować tego niezwykłego kesza. 

Tak się składa, że miałam tu ogromny wkład w jego powstanie, bo Charon - owszem - przeżył swoją "dżumę" i dlatego to on został twórcą i pomysłodawcą kesza, zaprojektował opis itp. Natomiast ja wymyśliłam pojemnik i w ogóle samą otoczkę kesza, nadając mu mroczny klimat, co by mi pasował do ścieżki. Tutaj wszystko ze sobą współgra, począwszy od miejsca ukrycia - wysepki, które wytypował Charon i które okazało się strzałem w 10. Nastepnie cały opis, fabuła, wspomnienia z "choroby" itp. Pięknie to ujął, a ja tylko zgrabnie mu spięłam to w całość. Nastepnie cały pomysł na skrzynkę -  no tutaj nieskromnie pochwalę się, iż cały obecny wygląd kesza i jego forma to moja zasługa,  ale jestem dumna, że przez to kesz się tak bardzo podoba i przede wszystkim zajebiście wygląda. Kto był już po założeniu i potem po serwisie - ten wie.

Pamiętam, jak wyglądało zakładanie tej skrzynki. Musiałam się wbić w piankę oraz kapok ( ze strachu, no bo przecież nie umiem pływać i panicznie boję się wody), a Charon pompował mój gumowy kajaczek. Samo wypłynięcie na Motławę już było mega wyzwaniem, a tu jeszcze trzeba było dopłynąć do wysepki, wbić się w te gęste trzciny i taszcząc pod pachą mega pokaźną skrzynkę o dość kontrowersyjnym przecież wyglądzie. No ale kto nie robi takich keszy, ten nie ma takich wrażeń. My bawiliśmy się znakomicie, ja się na szczęście nie utopiłam ( no bo przecież z Charonem byłoby ciężko,  jest przecież przewoźnikiem dusz...) a kesza udało się swobodnie założyć.  Takie wymagające akcje to tylko z Charonem :)

Uważam, że jest to jeden z lepszych keszy, takich z klimatem. Mało jest takich skrzynek, więc tym bardziej cieszę się, że taką właśnie mogłam współtworzyć, bo to dla mnie niebywały zaszczyt - tworzyć coś pięknego, wspaniałego i klimatycznego...

Dla mnie to ogromna satysfakcja, radość i spełnienie...

Do pełni szczęścia dopełnieniem jest dojście na miejsce ukrycia - drogą wodną lub wymagającą drogą lądową, co potęguje jeszcze większe doznania. 

Bardzo dziękuję, że mogłam pomóc.  Ten kesz to taka perełka na mapie OC, więc to mnie tym bardziej cieszy. 

"Dżumo" - trwaj wiecznie, nawet już po naszej śmierci, bądź pamiątką i dorobkiem, jaki po nas zostanie...

"De mortuis nihil nisi bene...."

Afbeeldingen in deze log:

...

Tak było...

Przewoźnik

Dżuma.... Zawsze ten kesz leżał gdzieś na uboczu, pomijany jak większość w Gdańsku. Dziś jednak po wielu namowach, po wielu rozmowach, i w końcu po spotkaniu z autorem doszło do podjęcia. I wiem jedno. Było warto. Było warto zedrzeć buty, doznać urazu paznokcia, wyziębić 4 litery, wyczerpać siłę w rękach, nogach i obić kolano... Było warto przedzierać się w ten grudniowy wieczór przez gałęzie, było warto poświęcić długie minuty w niekorzystnych warunkach. To, jak ten kesz jest wykonany bije na głowę chyba wszystko co do tej pory dane mi było podjąć. Od opisu przez drogę aż po sam finał.... W życiu bym się nie spodziewała, że na końcu tego wszystkiego zobaczę właśnie to. Chyle czoła, klimat jest niesamowity i jestem naprawdę bardzo zadowolona, że w końcu kesz znika z mapy... Z drugiej strony trochę żal, bo chciałoby się go podjąć znów i znów. Jeśli kiedyś zdecydujesz się na serwis, idę w ciemno! Było ciężko. Fizycznie było ciężko. Ale było warto. Nie wiem czy jest coś co przebije tego kesza. Gratuluję. I dziękuję. 

Cóż by tu napisać. Tego kesza na mapie skrzynek odkryłem jakiś czas temu i wiedziałem, że muszę po niego jechać. Jednak na jakiś czas zapomniałem o nim, do tego nie przyłożyłem się do rozpoznania umiejscowienia kesza.

Dzisiaj nadarzyła się okazja aby stanąć oko w oko z zarazą i to w towarzystwie ozdrowieńca po tej chorobie. Po researchu uświadomiłem sobie gdzie leży kesz i dotarło do mnie, że to nie będzie spacerek brzegiem rzeczki. Przygotowani podjeżdżamy na miejsce i do dzieła. Temperatura ujemna, wieczór, ciemno, ślisko, po obu stronach przymarzająca woda. Adrenalina musi być, uwielbiam to. Po chwili chodzenia okrakiem na rękach jesteśmy na bezludnej wyspie. Przedzieramy się przez zarośla i zapuszczamy się w środek. I nagle... Naszym oczom ukazuje się coś czego w życiu byśmy się nie spodziewali. Coś, co mnie zatkało, a pierwszą reakcją były niecenzuralne słowa, ale to z wrażenia, z zaskoczenia. A potem już przyszło ozdrowienie, zostałem wyleczony... ;) 

W momencie pisania tego wpisu mam blisko 1000 znalezionych keszy i z pełną odpowiedzialnością stwierdzam - to najlepszy kesz jaki dotychczas zdobyłem. Tematyka i interpretacja pierwsza klasa, skłania do refleksji. Umiejscowienie kesza wyśmienite. Sposób dotarcia ekstremalny, jeden z najbardziej wymagających w regionie jeśli idzie się na sucho, bez użycia pontonu czy innej łodzi. A sam kesz, jego maskowanie, certy, logbook.. Mogę sobie tak pisać w nieskończoność. To po prostu trzeba zobaczyć na własne oczy, jakbym napisał i tak by nikt mi nie uwierzył.

To wszystko składa się na gwiazdkę i ocenę znakomitą, nie może być inaczej. Takich keszy ze świecą szukać. Dziękuję za świetną przygodę świetną skrzynkę i świetne towarzystwo. Mój Cache of the Year. 

Serwis kesza Dżuma wykonany w 100 % wspólnie z Jeremiej. Udanej zabawy i zapraszam do przeprawy na wyspę. :)

Wykonałem serwis w 95 %, pozostałe 5 % dokonam w najbliższym czasie.

Dojście suchą stopą jest jak najbardziej możliwe, choć nieco ekstremalne.

Zatem "Dżuma" w czasie największej zarazy wraca do gry ;)

Zapraszam!! ;)

Skrzynka, jako jedna z wielu na Pomorzu, została zniszczona przez trójmiejskich keszerów. 

Od kiedy kesz pojawił się na liście w geościeżce, pojawiały się pytania co, gdzie, jak również do czasu opublikowania - kiedy?A już po opublikowaniu i przeczytaniu to ciągłe wyczekiwanie, kiedy wreszcie będzie okazja, żeby się tam wybrać... Ale to miejsce... 

Aż nadszedł ten dzień. Tyle by się chciało napisać o keszu. Ale wiem, że jak powiem za dużo, to zepsuję zabawę kolejnym zdobywcom. Warto wcześniej dokładnie przeczytać cały tekst, żeby wczuć się w klimat. Dla mnie skrzynka na 100%. Jeszcze ciągle mam dreszcze na myśl o niej. A może to w wyniku zarażenia?

Jedyny kesz w ścieżce Mrocznie i Klimatycznie autorstwa Charona7. Domyślam się jaka presja na nim ciążyła, żeby dorównać poziomem do pozostałych keszy w ścieżce.Czy kolega udźwignął ten ciężar? Czy sprostał wyzwaniu? Wg. mnie udało mu się to znakomicie.

Dziękuję Charon7.

Na spontanicznym wypadzie w ekipie zwanej BAM.Dzięki również Wam chłopaki, gdyby nie Wy, to pewnie by mnie tam dzisiaj nie było.

Na długo go zapamiętam, bo  moje 4 litery jeszcze przez kilka dni przypominały mi o tej skrzynce :)

Sam  keszyk świetnie przygotowany. 

Dzięki za keszyka.  Razem z areckis i BG

Dziękuję za kesza i odwiedzenie tej wysepki Gdańska.

Zaległy wpis ale akcje pamiętam jakby rozegrała się dziś. Najpierw obowiązki czyli podróż z włóczykijem do Pruszcza po mój nowy rower z oOeLiXa a potem rzeczy przyjemniejsze czyli 'walka' z Dżumą. Podróż na wyspę marzeń odbyła się pomponem ceraciakiem który do tej pory jest moim wiernym towarzyszem i pomógł w zdobyciu kilku innych skrzynek. Wiedzieliśmy z włóczykijem że to nie będzie banalna skrzynka i się rzecz jasna nie zawiedliśmy. Samo już to że żeby ją zdobyć trzeba zrobić coś na co nie każdy przeciętny zjadacz chleba by się zdecydował plasuje ją w poczecie tych które podczas ułamka sekundy przed śmiercią gdy człowiekowi przed oczami pojawiają się najważniejsze momenty życia na pewno będzie miała swoje miejsce. Zdobywaniu emocji dodały efekty specjalne w postaci pory dnia, a właściwie nocy, oraz kruki których krakanie potęgowało doznania. Jeżeli chodzi zaś o 'pojemnik' i całą otoczkę to jest artystyczne dzieło sztuki keszerskiej. Teraz robiąc ten wpis prawie cztery lata po zdobyciu skrzynki ale bogatszy o doświadczenia które miały miejsce na świecie w ostatnich kilku latach mogę napisać że też przeżyłem epidemię ale taką która rozgrywała się bardziej w mózgach niż w rzeczywistości. Dziękuję za miłe wspomnienia. To pisałem ja, Niezaszczepiony. TFTC

STF! Z eliksirem. Po znalezieniu odpowiedniego miejsca na zwodowanie pontonu ,sprawnie dopłynęliśmy do wyspy tylko jeszcze nie wpaść na żadną zostrzoną żerdź i jesteśmy. Po przedarciu się przez gąszcz ,ukazał się nasz cel i jakby na przywitanie z oddali dobiegło nas krakanie. Niesamowicie klimatyczne maskowanie , dzięki!

Skrzynka znaleziona spontanicznie. Po pewnej dawce alkoholu i celem sprawdzenia, jaki jest dostęp do miejsca, które wskazują kordy. Było już ciemno i mgliście, ludzi też nie było. Stwierdziłem, a spróbuję suchą stopą dotrzeć do skrzynki, nie powiem trochę bardzo męczące i gówniane dojście było. Ale na szczęście spodnie i tak do wyrzucenia, więc żadnych strat nie poniosłem. Na miejscu trochę się zamotałem, ale spotkałem pana doktora i się grzecznie przywitałem. Ogarnąłem co trzeba i z powrotem po grobli. To chyba była najbardziej męcząca skrzynka do zdobycia przeze mnie w mojej karierze keszerskiej. Na pewno jeśli chodzi o Trójmiasto i okolice. Cała akcja zajęła mi około godziny, a i przy okazji udało się FTF'a złapać. Jakoś za nimi nie latam, ale jak już jest to cieszy, zwłaszcza, że ostatniego złapałem ponad dwa lata temu. ;D