Dalęcino (Dallentin, Gr. Dallenthin). Pierwsza wzmianka pojawiła się w 1389 r. Wieś została założona w XIV wieku jako lenno rodu von Kleist. W 1628 roku w skład majątku będącego we władaniu Ewalda von Kleist wchodziło 16,5 włóki ziemi, 1 zagrodnik, 1 młyn oraz 1 karczma. W XVIII wieku była podzielona na trzy części, z których część A należała do Hansa Joachima von Kleista.W 1764 r. wieś została sprzedana przez radcę wojennego i radcę powiatowego Georga Ernsta von Kleist kapitanowi Henngowi Christianowi von Ramel. W tym czasie do wsi należał folwark, wieś zamieszkiwało 27 półchłopów, 10 zagrodników, nauczyciel (Schulmeister), była tu również karczma i kuźnia. Do wsi nalażała założona w 1772 r. za pieniądze z pożyczki królewskiej w wysokości 5000 Reichstalarów kolonia Dalęcinko (Neue Dallenthin, Kl. Dallenthin), w której znajdował się folwark oraz 4 zagrody chłopskie. Do wsi należała także nieistniejąca już dzisiaj kolonia Henningsthal. Łącznie wieś liczyła 45 zagród. Podlagała parafii w Parsęcku. W 2 połowie XIX wieku właścicielem Dalęcina była rodzina von Glasenapp. Na początku lat 90-tych XIX wieku rozpoczął się proces parcelacji majątku.