Gotycki, ceglany kościół, dawna fara starego Miasta Torunia.
W okresie średniowiecza miejsce wyboru władz miasta i pochówku patrycjatu. Miejsce najważniejszych uroczystości miejskich, w tym związanych z wizytami królów polskich w Toruniu.
Do końca XX wieku potocznie nazywana "kościołem św. Jana".
W roku 1935 otrzymała papieski tytuł "bazyliki mniejszej".
Od 1992 roku katedra nowo utworzonej Diecezji Toruńskiej.
W kościele pochowane jest serca króla Jana Olbrachta, znajdują się także pamiątki związane z Mikołajem Kopernikiem - chrzcielnica, epitafium jemu poświęcone i XVIII-wieczny pomnik.
W środku warto zobaczyć na ścianie północnej prezbiterium dużą i ikonograficznie rozbudowaną scenę z ok. 1380–90 przedstawiająca Ukrzyżowanie na drzewie Jessego, a wokół Sąd Ostateczny, Mater Misericordiae, Kościół i Synagogę, Legendę o Trzech Żywych i Trzech Zmarłych oraz personifikacje cnót i grzechów głównych.
Na kościelnej wieży znajduje się Tuba Dei (Trąba Boża) – największy średniowieczny dzwon w Polsce (obecnie jest to piąty co do wielkości dzwon w Polsce), wagi 7238 kg (w tym żelazne serce 200 kg).
W bazylice znajdują się dwa instrumenty organowe - małe, barokowe z 1688 r. oraz romantyczne zbudowane w 1878 r.
Skrytka nie jest ukryta w miejscu, który wskazuje znacznik! Aby ją odnaleźć, obejdź kościół dookoła i odpowiedz na pytania:
A - Ile dwuskrzydłowych wrót prowadzi do wnętrza katedry?
B - Numer przy imieniu papieża, któego herb wisi nad wejściem do katedry.
C - Najstarszy rok widniejący na krzyżu misyjnym.
N 53 00.C-69*A-85*B
E 018 36.C-83*A-90*B