Grodzisko Alytus nad brzegiem Niemna robi wrażenie. Strome zbocza i jary a na górze pokaźnych rozmiarów majdan. Zdobywanie takiego miejsca było praktycznie niemożliwe.
Obecnie to miejsce turystyczne a nad Niemnem w miejscu starej kolei przerzucono ładny most dla pieszych i rowerzystów 38 metrów wysokości. Miejsce warte odwiedzin i zadumy nad początkami cywilizacji na tym niezwykłym nadniemeńskim zakątku. Wokół sporo znaków pamięci o dawnych kultach, pełne wymowy rzeźby i symbole.
Za folderem atrakcji w okolicy Alytus zwanego dawniej Olita
Grodzisko w Olicie
Grodzisko w Olicie to liczący wieki świadek powstania miasta, którego podnóże zdobi galeria rzeźb pt. „Przodkowie grodziska w
Olicie”. Grodzisko otacza niezliczona ilość legend. Jedna z nich opowiada o miłości i wyjaśnia etymologię nazwy miasta. Żył sobie
niegdyś książę Alyta, który pokochał kapłankę Mirgrausėlė. Miejscowy zamek zaatakowali krzyżacy. W walce poległo wielu wojowników,
Alyta wyrwał się z okrążenia przez krzyżaków, udał się na wzgórze Gabii, gdzie Mirgrausėlė paliła święty ogień, ukrył ją i wrócił do walki. Walczył dzielnie, jednak poległ. Gdy Mirgrausėlė dowiedziała się o tym, płakała tak rzewnie, że jej łzy zaczęły strumieniem spływać do Niemna. Rzeczkę nazwano Alytupis, a miasto, które powstało nieopodal - Alytus.
Również dziś, obok grodziska, wpada do Niemna ta rzeczka powstała z łez Mirgrausėlė.
Grodzisko datuje się na poł. I tys. – XIV w.
Zbocza są strome, o wysokości 25–30 m. Na szczycie grodziska stał drewniany zamek olicki, o którym wzmiankuje się w 1384 i 1387 r.
Obok grodziska wykonano strefę rekreacyjną z altankami, miejscami na ogniska, placem zabaw dla dzieci, siłownią plenerową i ścieżkami
spacerowymi.
ul. Piliakalnio, Alytus