W tym domu urodził się Jakob Steinhardt. W 1906 przyznano mu stypendium Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu i rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Studiował m.in. u Lovisa Corintha i Hermanna Strucka. Naukę kontynuował w Paryżu (1908-1910) u Jean-Paula Laurensa. W 1914 wystawiał z Ludwigiem Meidnerem na pierwszej Wystawie Ekspresjonistów w Berlinie. Podczas I wojny światowej walczył w armii niemieckiej na froncie wschodnim. Poznał wtedy tereny wschodniej Polski, Litwę, a także zbliżył się do kultury żydowskiej. Po zakończeniu działań wojennych zamieszkał w Berlinie i ożenił się z Minni Gumpert.
W 1933, w związku z dojściem do władzy nazistów, wyemigrował do Palestyny, gdzie otworzył szkołę plastyczną, a po jej zamknięciu objął posadę dyrektora Wydziału Grafiki w Akademii Sztuki i Projektowania Besaleel w Jerozolimie.
Najbardziej znany jest z drzeworytów przedstawiających sceny biblijne i inne żydowskie tematy. Zdobył kilka międzynarodowych nagród za te drzeworyty i miał wystawy w różnych krajach świata.