Dwór pszowski został wybudowany ok. XV wieku. W ciągu kolejnych lat dwór był przebudowywany i upiększany. W przeszłości mógł też mieć wygląd zbliżony do rezydencji zamkowej, ponieważ i taka nazwa przetrwała do naszych czasów. Na dwór pszowski chętnie zaglądali książęta raciborscy w czasie polowań w okolicznych lasach.
Życie dworskie toczyło się według ustalonych zasad. Majątkiem zarządzali pełnomocnicy właścicieli, czyli zarządcy. Rozwój i bogactwo wsi uzależnione było od mądrości i zaradności właścicieli. Błędne decyzje i zaniedbania odbijały się dotkliwie w codzienności wiejskie. Zdarzało się, że właściciele trwonili majątek, przegrywali go w karty lub bezmyślnie eksploatowali wieś doprowadzając ją na skraj bankructwa.
Kilka razy w swojej historii dwór był spalony. Podczas najazdów obcych wojsk, czy też przez zaprószenie ognia przez właścicieli lub służbę. Zawsze podnoszony był z ruiny i na nowo odbudowywany. Był świadkiem wielu wydarzeń historycznych. Czesi organizując wyprawy łupieżcze na Śląsk, deptali pszowskie pola i zaglądali do chat. Nie lepiej obeszli się z dworem Tatarzy i przy okazji nie jedna chata poszła z dymem. Wojny śląskie nadwyrężyły wieś szczególnie okrutnie. Rozszalała się zaraza i głód. Dwór przetrwał wszystko.
Zdewastowany i niepotrzebny w latach 70- tych ubiegłego wieku, został zburzony.
Na jego fundamentach stoi obecnie "Biedronka".
Kordy zaprowadzą cię przed wejście do biedronki. Kesza szukaj w znaku.