Sztolnia na Rozdrożu Izerskim (sztolnia nr 2), została wydrążona w latach 1960 - 1961. Jest położona na wysokości 852,14 m n.p.m. około 1,5 km w linii prostej na północ od kamieniołomu kopalni kwarcu „Stanisław”. Przeznaczona początkowo do wydobycia kwarcu w okresie zimowym gdy warunki atmosferyczne uniemożliwiały działanie odkrywki.
Sztolnia jest dość dużym kompleksem (ok. 360 m) składającym się z głównego korytarza biegnącego ku SW i odchodzących od niego aż siedmiu odnóg, pod kątem prostym, na 45, 100, 140 i 200 metrze, dodatkowo w środku można jeszcze natrafić na pozostałości licznych betonowych belek, drewnianej obudowy, fragmenty lutni wentylacyjnych oraz zachowanej obrotnicy na końcu głównego korytarza.
Sztolnia nie jest specjalnie trudna, jest przestronna i nie powinna sprawić większych problemów. W środku utrzymuje się stały poziom wody (mniej więcej po pas) więc wodery będą niezbędne.
Tu możesz zobaczyć co Cię czeka w środku:
!!! PAMIĘTAJ !!!
Do sztolni wchodzisz na własną odpowiedzialność i nigdy do końca nie wiesz co może cię tam spotkać, dlatego:
- nie wchodź samemu (powiadom kogoś gdzie się wybierasz i o której zamierzasz wrócić)
- zadbaj o odpowiednie wyposażenie (minimum dwa źródła światła, kask, odpowiednie obuwie)
- zachowaj zdrowy rozsądek