Budzieszyn to osada związana z kultem Matki Boskiej tzw. Budzieszyńskiej. Pierwotna Zbudzisyn (od zbudzić synów), następnie Budziszyn i obecna Budzieszyn.

Istnieje kilka legend wyjaśniających cudowność tego miejsca.
Początki kultu opisuje legenda: gdy podczas jednej z wypraw grabieżczych na Mazowsze Jaćwingowie postanowili napaść nocą na polskich wojów, przeszkodził im w tym blask bijący z obrazu MB, który zbudził śpiących i oślepił zbliżających się napastników.

 Druga legenda nawiązuje do wojen szwedzkich, kiedy to odpoczywający w lesie znużony oddział wojska polskiego został wyśledzony przez Szwedów. Plan niespodziewanego napadu na wojsko polskie nie powiódł się dzięki znajdującemu się w obozie obrazowi Matki Bożej, który zajaśniał wielkim światłem, dzięki czemu wojsko polskie obudziło się i odparło atak.

Trzecia legenda mówi o tym, jak to ojciec z synem w poszukiwaniu zaginionych wołów zabłądzili w lesie. Śpiących obudził wielki blask i ryk wołów. Gdy udali się w stronę światła zobaczyli obraz otoczony jasnymi promieniami, a przy nim parę klęczących wołów. Mieszkańcy w uroczystej procesji przenieśli obraz do kościoła w Mokobodach. Jakiś czas potem obraz zniknął i pojawił się na starym miejscu i tak powtarzało się to kilka razy, aż w końcu kierując się wolą Matki Bożej zbudowano w tym miejscu kaplicę i tam umieszczono obraz, a miejscowość nazwano Budziszynem.

Tyle legendy. W miejscu cudownego objawienia powstał ołtarz polowy, obok którego wytrysnęło źródełko, z którego woda leczyła różne choroby, głównie oczu. W 1450 r. Michał Goliginowicz właściciel dóbr Wyszkowo i Mokobody zbudował kościół drewniany p.w. Matki Bożej umieszczając w nim cudowny obraz. W 1458 r. erygowano parafię pw. Najświętszej MP. Przy kościele wytyczono cmentarz, do dzisiaj stoją tam krzyże nagrobne. W 1646 r. przyłączono parafię Budzieszyn do parafii Mokobody, a w1819 r. wydano dekret zezwalający na przeniesienie cudownego obrazu MB Budzieszyńskiej do nowego murowanego kościoła w Mokobodach i w tymże roku przeniesiono drewnianą kaplicę do Jarnic koło Węgrowa, gdzie stoi do dziś. W 1874 roku Naczelnik Powiatu Siedleckiego Kaliński, prawosławny Rosjanin, doznał uzdrowienia oczu przemywając wodą ze źródełka i w podzięce wystarał się o zezwolenie na zbudowanie kaplicy, którą na miejscu poprzedniej wzniósł Jan Popowski, mieszczanin mokobodzki, umieszczając w ołtarzu kopię obrazu Matki Boskiej będącego na stałe w kościele w Mokobodach. W 1947 r. przy źródełku wybudowano grotę z kamieni polnych na wzór groty z Lourdes. Na terenie cmentarza w 1979 r. zbudowano z kamienia polnego drogę krzyżową. W latach 1986-1987 na miejscu starej zniszczonej już kaplicy zbudowano z cegły nowy kościół i wykonano kalwarię służącą przybywającym tu pielgrzymom.

O keszu: mikro w większym maskowaniu leśnym, po lewej stronie alejki. Pilnuje go Błękitna Madonna

Źródło: Tadeusz Glinka, Marian Kamiński, Marek Piasecki, Krzysztof Przygoda, Andrzej Walenciak, „Przewodnik Podlasie”, Sport i Turystyka, 1997 Internet: http://www.turystykawschodniegomazowsza.pl  http://www.parafiamokobody.pl