Rzeka Biała to prawy dopływ Bukowej o długości 27,39 km.

Rzeka wypływa we wsi Godziszów i, płynąc na południowy zachód, mija następujące miejscowości: Wólka Ratajska, Rataj Ordynacki, Rataj Poduchowny, Kawęczyn, Janów Lubelski (gdzie przecina drogę krajową nr 19), Pikule, Łążek Ordynacki, a po minięciu wsi Łążek Garncarski wpada do Bukowej.
Osadnictwo w górnym biegu Białki pojawiło się w IX-X wieku, kiedy na obszarze między Bugiem i Wisłą miała miejsce jego intensyfikacja. Z tego okresu pochodzi kompleks czterech osad, w tym trzy wielkohektarowe (do 5 ha) z Godziszowa I (zlokalizowane od strony Kolonii Godziszów). Nad suchą obecnie dolinką w Nowej Osadzie odkryto dwie osady wczesnośredniowieczne (niedatowane) i szereg mniejszych śladów osadniczych. Jeden z nich pochodzi z IX-X wieku, co pozwala sytuować osadnictwo na okres plemienny. Po załamaniu z X wieku osadnictwo powróciło na te obszary około XIII wieku lub nieco wcześniej. Na skraju Janowa Lubelskiego przy wsi Biała odkryto ślady osady, ale nie jest ona datowana. Można przypuszczać, że jej powstanie zapewne pod koniec okresu wczesnośredniowiecznego wiązało się z ekspansją osadnictwa na północny skraj puszczy (obecnych Lasów Janowskich). Wieś Biała jest wzmiankowana w źródłach historycznych już w 1243 roku, a więc osadnictwo musiało się rozwinąć przed tym okresem.
/Wikipedia/

W tym miejscu dolinę rzeki Białej przecina nasyp dawnej leśnej kolejki wąskotorowej. Skrzynka jest umiejscowiona przy jednym z przyczółków betonowego przepustu wybudowanego w latach 40. XX wieku przez Niemców.
Do tego miejsca doszedłem przez krzaki nasypem tej kolejki od strony północno-zachodniej, od strony skrzyżowania kolejki z drogą, wzdłuż której przebiega zielony rowerowy szlak Glinianych Garnków. Nie polecam spacerów z dziećmi tą drogą, gdyż jest ona nie przetarta i po drodze trzeba przejść przez stary drewniany, dziurawy, rozwalający się most. Nie jest to jakieś ekstremum, ale stanowi pewne niebezpieczeństwo (belki mogą być śliskie i nie wiadomo, która akurat może być spróchniała), więc jeżeli idziecie tą drogą nie idźcie sami i nie bierzcie ze sobą dzieci. Sam mostek jest wyjątkowo urokliwy swoją starością, a tuż przed nim bobry zrobiły tamę na rzeczce. Warto zobaczyć, ale wchodzenie na niego szczególnie rozważcie – zdrowie najważniejsze.

Nie wiem jak dojść do skrzynki inną drogą, ale wydaje mi się, ze również można nasypem kolejki od strony południowo-wschodniej, od drogi krajowej. Z tym że również po drodze chyba jest do pokonania stary most, nie jestem pewien. Nie wiem też, czy istnieje dojście od południa przez łąki. Można próbować się przedzierać, ale są to grunty prywatne, więc mogą być ogrodzenia.

Tak więc skrzynka z tych co stanowią większe wyzwanie. Jeżeli nie czujesz się na siłach – odpuść. Jeżeli lubisz adrenalinę – nie idź sam, uważaj przy każdym kroku, rozważ pokonanie rzeki w wysokich kaloszach, albo w lecie - gołą stopą (woda do połowy uda).