Kesz umiejscowiony przy kapliczce na początku wsi Wółka Różańska. Dalej Róża Stara, Róża Podgórna i Róża Łosieniec.
Miejscowość Róża stała się miejscem bitwy powstańczej w okresie Powstania Styczniowego. Maszerujący obok wsi oddział polski pod wodzą Lelewela liczący około 400 powstańców został nocą 22/23 VI 1863 roku zaatakowany przez silny oddział rosyjski(około 1000 żołnierzy). Powstańcy podjęli walkę ale szybko zostali zmuszeni do wycofania się w kierunku lasu. Na przestrzeni 10 kilometrów powstańców ścigali Rosjanie. W wyniku bitwy pod Różą i walk podczas cofania się oddziału zginęło ponad 50 powstańców. Rosjanie przejęli tabory z amunicją i żywnością. Oddział Lelewela został rozbity.
Wieś Wólka Różanska powstała w pierwszej połowie XVII wieku. Nazwa wskazuje, że wieś pierwotnie zamieszkiwali mieszkańcy wsi Róża. Podobni jak Róża była to wieś królewska należąca do starostwa latowickiego. Pierwszy opis wsi zapisano w lustracji z roku 1661. Liczyła wtedy 5 i pół włóki obszaru. Większość włók była obsianych. Powinności wsi były identyczne jak w miejscowości Róża. W XVIII wieku Wólka Różańska, jak i całe starostwo latowickie, była zarządzana przez ród Czartoryskich. Wieś została umieszczona na mapie województwa mazowieckiego z 1783 roku. W 1795 roku Wólka Różańska została wsią rządową austriacką. Wieś w 1827 roku leżała w powiecie garwolińskim. Należała do parafii Stoczek. We wsi stało 14 domów i 175 mieszkańców. Była osadą rządową W 1881 roku wieś liczyła 15 domów i 108 mieszkańców. Nazywana byłą wtedy Różańska Wólka. Wieś leżała w powiecie łukowskim w gminie Prawda. W końcu XIX wieku liczyła 15 domów.
(Według Słownika Geograficzno-Historycznego wieś ta miała taką samo liczbę ludności, domów i powierzchni jak Wólka Poznańska wydaje się, że popełniono tu błąd)