Umarł król niech żyje król.
Martwe drewno – obumarłe drzewa i ich części oraz martwe części żywych drzew.
Martwe drewno jest źródłem materii i energii saproksylicznej sieci pokarmowej, bierze udział w krażeniu pierwiastków, jest środowiskiem życia wielu gatunków organizmów, zwłaszcza saprotroficznych grzybów i saproksylicznych owadów, również na przykład mszaków i gniazdujących w dziuplach ptaków, odgrywa rolę w odnowieniu lasu jako kłody „piastunki”, w retencji wód powierzchniowych i ekosystemach strumieni, ochronie zboczy gór, naturalnych pożarach lasów borealnych.
Zawarte w martwym drewnie substancje odżywcze wracają powoli do obiegu dzięki działalności reducentów (saprotroficznych grzybów, bakterii), saproksylicznych bezkręgowców i powiązanych z nimi zależnościami pokarmowymi innych organizmów.
Wiele organizmów związanych z martwym drewnem to gatunki rzadkie (a nawet ginące) i chronione.
Czyli jak mówi miejscowy leśniczy: "żyją w nim robale, wije i żmije". Ten dąb został wywalony przez wiatr i tak będzie sobie leżał, aż zgnije i wróci jak nawóz, by użyźnić glebę.