Jan Dziuba (1882-1938)
Urodził się w rodzinie chłopskiej, ale po szkole ludowej podjął pracę w hucie Silesia. Ze względu na działalność narodową wyrzucono go z pracy. Wtedy wyjechał do Olkusza, a około 1905 r. podjął pracę w kopalni w Zabrzu.
Tak jak wielu Ślązaków, po wybuchu I wojny światowej trafił do niemieckiej armii.
Rok 1919, to dla Jana Dziuby organizowanie Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska w powiecie rybnickim. W tym samym roku został aresztowany. Po uwolnieniu w Krakowie, zrobił kurs plebiscytowy i został pracownikiem Polskiego Komisariatu Plebiscytowego. Gdy wybuchło III Powstanie Śląskie od razu się do niego przyłączył.
W latach międzywojennych nie zaprzestał działalności politycznej:
- należał do Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy,
- był naczelnikiem Urzędu Okręgowego w Jedłowniku,
- w latach 1935-1938 był posłem na Sejm Śląski.
Odznaczenia:
Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
francuski Krzyż Wojenny z palmą
Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny