A właściwie kaplica pod wezwaniem św. Walentego w Kamionce, prawdopodobnie powstała na początku XX wieku. Została ufundowana przez Franciszka Chrósta i Ludwika Redę, gospodarzy z Kamionki, którzy uciekli z carskiej armii, a kaplicę wznieśli jako wotum dziękczynne za ocalenie życia. W ostatnich latach w nabożeństwach uczestniczyło tu niewiele ponad 5–10 osób, które obecnie dojeżdżają do innych ośrodków mariawickich. W roku 2011 kaplica została wpisana do rejestru zabytków.
Została wzniesiona na początku XX wieku w stylu gotyckim. Jest ona orientowana, zbudowana na rzucie prostokąta, o wymiarach: długość – 15,75 m, szerokość na zewnątrz – 6,50 m, wysokość wieży – 10,8 m. Posiada jedną wieżę, ustawioną od frontu, wejście znajduje się u podstawy, od strony południowej. Dach dwuspadowy, kryty dachówką, zaś dach wieży stanowi okrągła kopuła z kulą i krzyżem na szczycie, kryta blachą. Dachówka wyprodukowana została w Kołbieli przez firmę Rychłowskiego. Kaplica ustawiona jest na dużych głazach narzutowych. Okna witrażowe, po trzy w ścianach wschodniej i zachodniej, u góry półkoliste, o wymiarach 0,85 × 2,00 m.
Kaplica jest jednonawowa, wnętrze nie podzielone. Sklepienie drewniane, półkoliście zamknięte, wsparte na czterech drewnianych kolumnach, ze zdobieniami w górnej części, ustawionych na drewnianych cokołach. Obwód kolumny 67 cm, zaś ośmiokątnego cokołu, na którym stoi 99 cm. Wysokość kolumn 4,90 m, wysokość ścian bocznych 3,90 m, wysokość wnętrza w najwyższym punkcie pośrodku nawy 5,50 m. Prezbiterium wydzielone jest balustradą.
źródło: wikipedia
Stojąc na wprost kaplicy kesz znajduje się po prawej stronie, nisko. Proszę dobrze maskować, żeby nie zniknąłZapraszam.