Autorką szkicu do portetu, na podstawie którego wykonano potem miedzioryt, była szwajcarska malarka i graficzka Angelika Kaufmann - jedna z dwóch kobiet wśród 34 członków założycieli londyńskiej Królewskiej Akademii Sztuki.

Jedną ze sławnych członkiń rodu von Krockow była niewątpliwie Luiza. 

I to właśnie jej poświęcam tą skrzynkę.

Została uznana przez najbliższych za najwybitniejszą kobietę w historii rodziny von Krockow.

Była nieprzeciętnie utalentowana, uzdolniona artystycznie i literacko.

Bardzo interesowała się filozofią.

Urodziła się 14 lutego 1749 roku w Morągu jako Małgorzata Regina Luiza von Göpel.

Jako młoda dziewczyna wyszła za mąż za rotmistrza huzarów - 

- Henryka Joachima Krockowa z Pieszcza, starszego od niej o 16 lat.

Luiza urodziła trzech synów i cztery córki.

Wiosną i latem Luiza wraz ze swoimi dziećmi mieszkała w Pieszczu,

a zimą jechała do Berlina, bo tam przebywał jej mąż.

W 1782 roku dowiedziała się o śmierci polskiego kuzyna swojego męża

i niebezpieczeństwie utraty zamku w Krokowej,

gdyż był wówczas zadłużony i miał zostać sprzedany na licytacji.

Luiza chciała kupić ten zamek, ale niestety jako kobieta nie mogła wziąć udziału w licytacji. 

Sprytnie jednak ominęła tę przeszkodę,

bowiem otrzymała "prawa męskie" ( jakkolwiek to brzmi w obecnych czasach),

po czym wygrała licytację i stała się panią na zamku w Krokowej.

W roku 1791 Luiza sprowadziła do Krokowej słynnego filozofa niemieckiego -

-  Johanna Gottlieba Fichtego (1762–1814) jako nauczyciela dla swoich dzieci.

Jego pomnik, choć już zniszczony, do dziś można oglądać w Sowim Jarze.

Luiza dokonała później potężnych zmian  - przebudowała stary zamek,

który pełnił wcześniej funkcje obronne, w wygodny i przestronny pałac. 

Założyła wielki park romantyczno-krajobrazowy.

(Był to wówczas XVIII – XIX w.)

Był to czas rozkwitu parku w Krokowej, który przeszedł  ogromną metamorfozę,

o której wyniku świadczyć może literacki opis hrabiego Augusta von Lehndorfa.

Tekst ten, choć bardzo poetycki,

opisuje szczegółowo elementy ówczesnego założenia parkowego.

Regularny układ ogrodowy wzbogacono o elementy stylu romantycznego,

zaś tereny graniczące z parkiem osuszono i włączono w jego granice.

Lehndorf wymieniał między innymi kwatery roślin, stawy, posągi,

„kąpielisko Diany”, fontanny, jaskinie i pieczary.

 

W pięknym „Sowim Jarze” znajdowały się pomniki filozofów:

Immanuela Kanta i wspomnianego już Jana Fichtego.

Do tychże filozofów nawiązuje także słynna kasztanowcowa „Aleja Filozofów”.

W pobliżu zamku znajdowały się” dworek myśliwski” oraz „zwierzyniec”.

Pod koniec XIX wieku zmieniono koncepcję wystroju architektonicznego zamku i parku,

wprowadzając elementy architektury neogotyckiej.

Wzniesiono istniejący do dzisiaj mur, wzmacniający brzeg stawu,

zaś na jego końcu wzniesiono neogotycką wieżę, pełniącą rolę gołębnika.

Koło zamku wybudowano także małą, neogotycką „wieżyczkę” – romantyczny pawilon ogrodowy.

 

Luiza była bardzo aktywna intelektualnie i duchowo.

Była silną kobietą, ciekawą i jedną z najwybitniejszych w całej rodzinie.

Stworzyła teatr amatorski, w którym wystawiano sztuki teatralne.

Pisała różne scenariusze, dramaty, sztuki literackie.

Wydała m.in. Briefe einer Vaterlandsfreundin (Listy przyjaciółki Ojczyzny),

utrzymaną w modnym wówczas gatunku powieści epistolarnej.

Jednak do historii kobiet piszących Luiza von Krockow przeszła jako autorka dzieła Pädagogische Ideen (Idee pedagogiczne),

w którym poruszyła temat braku formalnej edukacji szkolnej dla dziewcząt.

Były to czasy, gdy do edukacji młodych kobiet nie przywiązywno wagi,

mogły ją mieć jedynie dziewczęta z bogatych domów.

Luiza zaprojektowała więc swą wymarzoną szkołę dla osieroconych i  ubogich dziewcząt ze stanu szlacheckiego i mieszczańskiego.

Opis tego pomysłu, z różnymi koncepcjami finansowania i prowadzenia kobiecej edukacji, opublikowała trzy razy pod różnymi tytułami:

po raz pierwszy w 1793 r. w Berlinie,

po raz drugi i trzeci w 1797 i 1800 roku w Królewcu.

Nowością jest to, że planowana szkoła miała być finansowana i prowadzona wyłącznie przez kobiety.

W programie nauczania Luiza przewidywała szereg przedmiotów, przydatnych zarówno w teorii, jak i w codziennej praktyce – od religii i francuskiego przez historię naturalną i naukę rolnictwa, hodowli, ogrodnictwa i gospodarstwa domowego.

Przy zakładzie miałaby powstać biblioteka i zbiór osobliwości przyrodniczych.

Luiza zakazywała powszechnych wówczas w szkołach kar cielesnych

i wprowadzała do codziennej praktyki przynajmniej godzinną gimnastykę na świeżym powietrzu.

 

Duchowość Louise przesycona była ideałami epoki Oświecenia, czyli wiarą w Rozum i Człowieka, przy jednoczesnym buncie wobec sztywnych kościelnych regulacji.

Widać to chociażby w jej pomyśle założenia zakonu kobiecego, którego członkinie zwane Współsiostrami (Mitschwestern) zapewniałyby edukację młodszym dziewczętom: „Przyczynkiem do najdoskonalszej chwały Zakonu będzie też to, że Damy nie będą zważać na żadne kościelne mniemania, tylko pozwolą kształcić się wszystkim dzieciom, nawet tym z nacji żydowskiej — ponieważ zakon ten nosić będzie miano Wszechogarniającej Miłości Bliźniego”.

 

Zmarła 9 lutego 1803 roku po długiej chorobie w wieku 53 lat.

Miejsce jej spoczynku pozostaje do dziś niewiadome.

Po śmierci Luizy majątek w Krokowej przejął „szalony graf” – Albert Kaspar Ewald von Krockow, jej najmłodszy syn.

Stracił znaczną część posiadłości  wskutek  dokonanego  w  1807 roku  w  Prusach zniesienia  poddaństwa  chłopów i  zapoczątkowanego  procesu  ich  uwłaszczania.

W 1823 roku zmarł a jego ciało spoczęło na Pańskim Wzgórzu, wraz z jego koniem i psami.

Od tej pory graf codziennie około północy gna na ognistym rumaku, z hordą psów z tyłu, po Krokowej i okolicach... 

Dzieciom zakazuje się psocić i wygłupiać na dworze, „bo przyjedzie szalony graf i….”

 

 

W 2015 roku na zamku w Krokowej odbyło się otwarcie wystawy  pt."Śladami Luizy", gdzie została zaprezentowana rekonstrukcja sukni Luizy.

O tym wydarzeniu można poczytać tutaj.

 

Źródła: reformacja-pomorze.pl

    zamekkrokowa.pl

dipp.info

fashion-hi-story.blogspot.com

 

 

 

 

 

 

 

 

O keszu:

Jeśli już wiesz, gdzie go szukać to zapraszam w teren,

natomiast,

jeśli masz jeszcze jakieś wątpliwości,

to mogą Ci pomóc obrazki przedstawiające drogę

lub też okolice drogi do skrzynki.

Są one zamieszczone w przypadkowej kolejności,

a Twoim zadaniem

jest ułożyć je w odpowiedniej kolejności,

żeby odgadnąć gdzie jest skrzynka.

Droga, jaką trzeba pokonać nie jest bardzo długa. 

Ja za pierwszym razem zrobiłam ją piechotą w zimie,

dzięki czemu miałam fajny spacer.

Dobrym pomysłem będzie rower,

a można także zrobić niemal drive-in, o ile masz dość wysokie zawieszenie.

Jeśli nie, to zostaw auto w miejscu zdjęcia nr 2.

 

Gdy dojdziesz na miejsce i podejmiesz kesza to proszę o porządne maskowanie po sobie,

żeby nic nie wystawało i nie padło łupem mugoli.

Niech inni keszerzy też mają frajdę.

Uszanuj zawartość pojemnika, bo jednak trochę roboty z nim było.

Oprócz logbooka w skrzynce są specjalne certyfikaty dla znalazców.

Życzę powodzenia i udanych poszukiwań!

 

Edycja, 06.11.2023

Dojście pierwotną drogą do skrzynki stało się utrudnione, więc powstała alternatywna droga dojścia/dojazdu do kesza. Aktualne zdjęcia obecnego dojazdu do kesza wykonane zostały już po zmierzchu, ale spokojnie da się z nich odczytać co należy zrobić.

 

Zasady reaktywacji

Reaktywacja jest zabroniona i nie ma od tego wyjątków.

Przeczytaj więcej o reaktywacji skrzynek TUTAJ