Opis miejsca:

Cmentarz Wojskowy przy ul. Pomorskiej – nieistniejący cmentarz wojskowy, znajdujący się niegdyś obok obozu jenieckiego w Dąbiu (niem. Altdamm).

Powstanie Honorowego Cmentarza Wojskowego związane jest z istniejącymi tu od I poł. XIX w. obozami jenieckimi, leżącymi w granicach dużego kompleksu wojskowego między linią kolejową do Stargardu, a ul. Miłą. Pierwsze kwatery grzebalne, w których chowano jeńców, powstały w okresie wojen napoleońskich (1807-1813). Później obok tej kwatery ustawiono pamiątkowy czworoboczny obelisk. W okresie wojny francusko – pruskiej (1870-1871) utworzono w pobliżu części „napoleońskiej” obóz dla francuskich jeńców. W tym czasie cmentarz został poszerzony i otrzymał kształt prostokąta wybrzuszonego trójkątnie z jednego boku.

W czasie I wojny światowej, a dokładniej w 1916 r., na obszarze kompleksu wojskowego utworzono obóz jeniecki dla Rosjan, w którym to też przebywało wielu Polaków. Zmarłych z tego obozu chowano na istniejącym cmentarzu wojskowym, lecz w oddzielnej kwaterze, na której to wzniesiono kapliczkę. Była to budowla na planie centralnym zwieńczona kopułą, na szczycie której umieszczono krzyż. Kompozycyjną dominantą obiektu, nadającą mu rytmiczności, stanowił powtarzający się motyw półłuku, wspartego na plastycznych wspornikach. Nad wejściem do tej niewielkiej kapliczki umieszczono medalion z płaskorzeźbionym wizerunkiem twarzy Chrystusa, zaś w środku ustawiono wolnostojący kamienny prawosławny krzyż. Architektonicznie kaplica nawiązywała do bizantyńskich cerkwi.

W 1918 r. postanowiono uporządkować tenże wojskowy cmentarz oraz uczynić z niego cmentarz garnizonowy Dąbia. Sporządzono więc projekt zagospodarowania, którego autorem był ówczesny dyrektor Cmentarza Centralnego Goerg Hannig. Zakładał on utworzenie osobnych kwater dla zmarłych różnych narodowości (Francuzów, Rosjan, Anglików, Polaków) oraz wyznań (ewangelików i Żydów), a także wzniesienie oddzielnych pomników ku czci poszczególnych narodowości. Cmentarną zieleń stanowić miały brzozy i czarne sosny zasadzone wzdłuż alei.

Podczas II wojny światowej cmentarz uległ zniszczeniom, aczkolwiek zachowała się kapliczka cmentarna oraz obelisk ku czci jeńców francuskich. Likwidacja cmentarza nastąpiła w połowie lat 70-tych XX w., kiedy to rozpoczęto w tym miejscu budowę Zakładów Mięsnych.

Zaczerpnięte z: http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/Cmentarz_Wojskowy_przy_ul._Pomorskiej

Opis skrzynki:

Zalecam szukanie wieczorne ze względu na bliskość różnych firm. Kesz ukrył się w pobliżu miejsca gdzie stał cmentarz.