Wczesnośredniowieczne słowiańskie cmentarzysko kurhanowe.
Archeolodzy stwierdzili obecność 45 kurhanów o średnicy od 5m do 15m, o wysokości od 0,5m do 1,5m. Mają one okrągły lub owalny obrys, natomiast największy odkryty ma obrys czworoboczny. Kurhany są usytuowane w sposób uporządkowany na osi NW-SE. Na podstawie znalezionych fragmentów naczyń ceramicznych naukowcy określili wiek znaleziska na IX wiek, na miejscu stwierdzono też obecność przepalonych kości ludzkich oraz resztki stosu pogrzebowego.
Z informacji przekazanych przez archeologa wynika też, że nie należy się spodziewać, by te groby sprzed ok. 1000 lat kryły w sobie coś więcej, niż fragmenty spalonych kości i glinianej ceramiki. Wynika to nie tylko ze sposobu pochówku, ale też niskiego statusu majątkowego ówczesnych mieszkańców.
Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków na początku września 2017 r. podjął decyzję o wpisaniu cmentarzyska kurhanowego do rejestru zabytków.
Skrzynka ukryta przy ostatnim (patrząc od leśnej drogi), największym kurhanie zlokalizowanym najbardziej na północny wschód. Szukaj uschniętego drzewa z czterema dziuplami po prawej stronie kurhanu.
Symbol | Typ | Współrzędne | Opis |
---|---|---|---|
Początek ścieżki | --- | Współrzędne kurhanu najbliższego leśnej drogi, wysuniętego najbardziej na południe. |