Skrytka jest elementem [GOL] - Geocachingowej Obwodnicy Lubina stanowiącej 26-cio kilometrową trasę wokół górniczego miasta.
Na kijki #7
Nordic walking to połączenie tradycyjnego marszu z techniką jazdy na nartach biegowych. Sport na pierwszy rzut oka wygląda niewinnie i prosto, ale żeby nie zrobić sobie szkody, trzeba poznać techniki chodzenia z kijkami. Zobacz, jak prawidłowo uprawiać nordic walking, żeby odciążyć stawy kolanowe.
Nordic walking odzwierciedla naturalny chód, tyle że z kijkami w dłoniach. Nie ma tu żadnych sztucznych czy wymuszonych ruchów, chód jest swobodny.
Instrukcja prawidłowego chodzenia NORDIC WALKING w trzech krokach:
Krok pierwszy
Naukę chodzenia zaczynamy bez kijków. Idziemy, stawiając długie kroki od pięty. Zwracamy uwagę, by plecy były wyprostowane, patrzymy w dal, a nie w ziemię przed sobą. Pamiętamy o rozluźnieniu ramion i wyprostowanej sylwetce.
Krok drugi
Zachowując postawę z 1. kroku, zaczynamy się poruszać, ciągnąc kijki za sobą. Pilnujemy wyprostowanej sylwetki, dołączamy delikatne wymachy ramion (jakbyśmy nie mieli w dłoniach kijków). Dłonie są otwarte, nie trzymamy rękojeści kijka (nie wypadną, bo są w rękawiczce). Wprawiamy w ruch kijki, ale nie wbijamy ich w podłoże. W ten sposób pokonujemy dystans ok. 500 m.
Krok trzeci
Następnie chwytamy rękojeść kijka dłonią i staramy się wbić go w podłoże. Odepchnięcie powinno mieć kierunek do tyłu (a nie do dołu). Ręka wysunięta do przodu nie może być wyżej od linii pępka. Miejsce wbicia kija to mniej więcej połowa kroku. Wbijamy kij w podłoże dłonią zamkniętą na rękojeści, ręka prosta przechodzi przez linię biodra do tyłu – odpychamy się od podłoża, puszczamy kij, otwierając dłoń, i przenosimy go do przodu. Rękawiczka przy kijkach pozwala na powrotny ruch ręki bez konieczności trzymania rękojeści, bo sprawia, że kije są cały czas przymocowane do dłoni. Należy pamiętać, że ostre zakończenia kijków, czyli groty, zawsze powinny znajdować się z tyłu.
Zasady nordic walking
Jakie kijki wybrać?
Do uprawiania nordic walking nie nadają się kijki np. trekkingowe – te do nordic walking są zupełnie inne. Różnią się paskiem u góry i grotem na dole. Produkowane są z aluminium, włókna szklanego i węglowego (są najbardziej wytrzymałe i najlżejsze). Na górze mają rękawiczki, które przenoszą na kij ruch ramion. Właśnie dzięki tym rękawiczkom nie trzeba mocno ściskać rękojeści, ponieważ kij i tak trzyma się przy dłoni (trekkingowy, podobnie jak narciarski, po wypuszczeniu z dłoni swobodnie zwisa na pasku).
Wybierając kije, warto przymierzyć rękawiczki, sprawdzić, czy są wygodne i czy dobrze leżą. Ważne, by można było je łatwo czyścić (najlepiej, gdy da się je odłączyć). Na końcu kijków jest grot. Gdy maszerujemy po asfalcie, nakładamy na niego gumowe nakładki.
Kijki mają zwykle regulowaną długość. Optymalna długość kijków to 65 proc. wzrostu ich użytkownika. Dla początkujących zaleca się krótsze o 5 cm
Strój do nordic walking
[źródło: http://wformie24.poradnikzdrowie.pl]
Skrytka to wielkości mikro pojemnik, a w nim logbook i ołówek.