Orientalny pałac w Grabkach Dużych wybudował w 1742r kasztelan małogoski Stanisław Rupniewski herbu Śreniawa. Budowlę zaprojektował włoski architekt Franciszek Placidi. Rokokowy pałac otrzymał niespotykaną w Polsce formę. Budynek zbudowano na planie ośmioboku. Na parterze wokół wielkiego salonu rozmieszczone są symetrycznie mniejsze saloniki. Na piętrze również symetrycznie ustawione liczne pokoje i balkon wokół dolnego salonu.
Stanisław Rupniewski, prawdopodobnie jako ośmioletnie dziecko, dostał się do niewoli tureckiej. Do Polski wrócił po okresie 20 lat. Przypuszcza się że do uwolnienia z niewoli przyczynił się blisko związany z rodziną Rupniewskich Stefan Bidziński, jeden z najbliższych współpracowników Jana III Sobieskiego. Wg innej wersji uwolnienie nastąpiło po przejściu Stanisława Rupniewskiego na islam, poznaniu i przyjęciu języka, strojów i obyczajów tureckich. St. Rupniewski otaczając się wieloma kobietami, prowadził barwne i hulaszcze życie. Zmarł 1 grudnia 1764r mając ponad 70 lat. Porywając urodziwą pannę z Szydłowa, ucieczkę przepłacił życiem, uderzając powozem w drzewo pałacowej alei w Grabkach. Pomimo innego wyznania, pochowany został w klasztorze w Kątach Starych (Stopnica).
Pałac w Grabkach Dużych wiele Przewodników Turystycznych określa jako "Świętokrzyski harem".
Obiekt znajduje się obecnie w rękach prywatnych. Skrzyneczka w pewnym oddaleniu od pałacu. Zdjęcia wykonałem w ubiegłym roku.