Wzniesiony został w 1818 r. przez zielonogórskiego przemysłowca Augusta Gremplera w należącej do niego winnicy na tzw. Ceglanej Górze. W 1932 r. wymieniany był jako jeden z domów winiarskich użytkowanych zgodnie ze swoją pierwotną funkcją w czynnej jeszcze winnicy. W latach 60. XX w. obiekt przebudowano i rozbudowano w kompleks restauracyjny z pawilonami mieszczącymi egzotyczne okazy drzew i krzewów. Tę funkcję pełni do dnia dzisiejszego jako jeden z bardziej reprezentacyjnych i charakterystycznych obiektów Zielonej Góry. Dawny dom winiarski jest niewielką budowlą murowaną z cegły, założoną na rzucie czworoboku. Piętrowa, prosta w formie bryła na wysokim podpiwniczeniu (piwnica przesklepiona krzyżowo) nakryta została dachem czterospadowym, z tarasem widokowym zabezpieczonym metalową balustradą. Elewacje budynku są tynkowane, pozbawione detalu architektonicznego, z prostokątnymi otworami okiennymi, dawniej zabezpieczony okiennicami. Budynek dostępny jest od wnętrza lokalu. Piwnicę adaptowano na bar, zaś na wyższej kondygnacji znajdują się biura.
Obecnie