Kapliczka obudowana na pniu drzewa w niedużej enklawie leśnej pośród pól w pobliżu miejscowości Przeczno. Obok jest studzienka zbudowana w miejscu źródła, z którym związana jest poniższa historia:
W XVIII wieku Przeczno ogarnęła epidemia cholery, którą przeżył tylko jeden mieszkaniec wsi. Uciekającemu do pobliskiego lasku Józefowi Szmani ukazała się św. Rozalia, która wskazała schorowanemu źródełko z wodą.
Gdy napił się ze źródła wróciły mu siły, a na pamiątkę i z polecenia św. Rozalii wyrył jej twarz na pniu drzewa. Odtąd już żadne choroby nie zagrażały wsi, mimo że w pobliskich miejscowościach epidemie zbierały ofiary. Mieszkańcy wierzą, że ten fakt zawdzięczają wstawiennictwu, opiece św. Rozalii, która wspólnie ze św. Rochem była patronką wzywaną w czasie epidemii.
Powszechnie czerpano „cudowną” wodę ze źródła, a w 2. połowie XIX wieku obmurowano pień dębu w formie kapliczki w której znalazły się figury św. Rozalii i św. Rocha. W 1905 r. kapliczka staraniem proboszcza Lisińskiego z Biskupic i mieszkańców została odnowiona. W latach 30. parafialny oddział Akcji Katolickiej ożywił kult św. Rozalii, organizując przy niej odpusty parafialne. Zniszczona w czasie II wojny światowej kapliczka została odbudowana ponownie w 1979 r. Nowa figura św. Rozalii i ożywienie kultu, zwłaszcza w dniu jej święta 4 września, nastąpiło w ostatnich 10 latach.
Do kapliczki i studzienki można dojechać skręcając z szosy Toruń - Unisław, zaraz po przejechaniu tablicy Przeczno na drogę prowadzącą przez pola w stronę widocznego w oddali zagajnika.
Można też tam dotrzeć od drugiej strony, niedawno oddaną ścieżką rowerową z Torunia do Unisławia - należy dojechać do mostku nad leśną drogą i przed nim zejśc w dół do lasku.
Sam kesz jest ukryty w najbliższym otoczeniu, nie wymaga kopania.