Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 70 m n.p.m.
Województwo:
Polska > mazowieckie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Normalna
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 02-06-2014
Data utworzenia: 02-06-2014
Data opublikowania: 02-06-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 14-07-2014 
19x znaleziona 
0x nieznaleziona 
5 komentarze 
5 obserwatorów 
62 odwiedzających 
18 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
9 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Drl dalsza wschodnia radiolatarnia prowadząca dawnego lotniska wojskowego Modlin. jest to część odchodzącej do historii metody lądowania IFR z wykorzystaniem wskazań namiarów własnych za pomocą dwóch pokładowych automatycznych radiokompleksów, wskazujących namiary na dwie naziemne radiolatarnie bezkierunkowe (NDB).
Przebieg lądowania
Podczas zbliżania, po uzyskaniu przez załogę informacji meteorologicznych (np. widzialność, podstawa chmur , wielkość zachmurzenia, ciśnienie na poziomie lotniska) załoga przestawia wysokościomierz barometryczny do ciśnienia na poziomie lotniska i wykonuje standardową procedurę podejścia zgodną z procedurami obowiązującymi na danym lotnisku. Po wyjściu samolotu z czwartego zakrętu na oś pasa członek załogi będący przy sterach pilotuje tak, aby:
- oba radiokompasy wskazywały kurs 0 (zero)
- ścieżka podejścia zapewniała właściwą wysokość nad dalszą radiolatarnią NDB
- reguluje moc (lub ciąg silników) aby samolot miał właściwą prędkość podejścia i zniżał się z odpowiednią prędkością zniżania.
Podczas przelotu nad dalszą radiolatarnią radiokompas na nią ustawiony wchodzi na namiary tylne (wskazówka po kilku wahaniach wskazuje kurs 180). Moment wahania się wskazówki radiokompasu świadczy o chwili przelotu nad radiolatarnią. Załoga zwykle ma obowiązek zameldowania momentu przelotu nad dalszą radiolatarnią i podania aktualnej w tym momencie wysokości lotu naziemnemu kontrolerowi lotów. W razie dużych odstępstw kontroler może nakazać przerwanie podejścia do lądowania. W prawidłowym przebiegu lądowania od tego momentu:
- członek załogi będący przy sterach pilotuje tak, aby radiokompas na radiolatarnię bliższą (prowadzącą) wskazywał kurs 0 (zero), na tylną radiolatarnią kurs 180, utrzymując tym samym kurs osi pasa
- utrzymuje zniżanie na takim poziomie, aby mieć wymaganą wysokość przelotu nad bliższą radiolatarnią (właściwa ścieżka podejścia)
- nawigator na głos dyktuje prędkość i wysokość
- pilot nie będący przy sterach czuwa nad prawidłowością tych , wypatruje ziemi, będąc gotowym na zwiększenie mocy (ciągu) w razie nieudanego podejścia.
Wchodzisz na własne ryzyko.
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
19x
0x
5x
1x
