W roku 1941 przy dzisiejszej ulicy Morskiej, a ówczesnej Albert Forster Strasse został założony obóz pracy przymusowej dla więźniów wielonarodowościowych.
Obóz - Gemeinschaftslager der Deutchen Werke - nazywany od nazwy dzielnicy Leszczynki Nussdorfem, składał się z 26 baraków, z których każdy posiadał 18 pokoi, w których mieszkało po osiem osób. Wszystkie baraki miały centralne ogrzewanie. Nie trudno więc oszacować, iż w obozie mogło przebywać jednocześnie około 4000 więźniów. Jednak wykle przebywało tam około dwóch tysięcy osób. Dopiero pod koniec 1944 roku, gdy do więźniów dołączyli uchodźcy z Estonii, uciekający przed Armią Czerwoną, liczba ta wzrosła do sześciu tysięcy osób, a obóz stał się znacznie przeludniony.
W obozie przetrzymywani byli więźniowie różnych narodowości, głównie Polacy, Francuzi, Belgowie, Estończycy, a pod koniec wojny także Włosi, którzy według relacji byłych więźniów traktowani byli najgorzej. Więźniowie pracowali przy wyposażaniu okrętów w stoczni. Zmuszani byli oni do pracy w bardzo ciężkich warunkach. Mimo, iż nie był to obóz koncentracyjny to panowały tam ściśle określone zasady. Za ich złamanie, lub samowolne opuszczenie obozu karą było przeniesienie do obozu koncentracyjnego, będącego podobozem KL Stutthof, który znajdował się na terenie stoczni (Deutsche Werke Kiel A.G.).
W 1942 r., ze względu na nasilające się zagrożenie alianckimi nalotami, na terenie obozu powstał system schronów przeciwlotniczych oraz podziemnych hal, o powierzchni 700 m kw. każda, połączonych ze sobą korytarzami.
Po zakończeniu II wojny światowej rozebrano obozowe baraki, a schrony w 1950 roku zinwentaryzowano i wpisano do ewidencji budowli ochronnych Obrony Cywilnej. Na terenie dawnego obozu powstała zaś stacja Technicznej Obsługi Samochodów (TOS), która funkcjonowała w tym miejscu do 2001 r., a w 2007 roku jej budynki zostały wyburzone.
Do dziś przy ulicy Morskiej znajdują się dwa schrony, połączone ze sobą tunelem, które znajdowały się pod budynkiem obozowej kuchni i stołówki. Schron dla ludności położony bliżej Estakady Kwiatkowskiego jest utrzymany w dobrym stanie, ma powierzchnię około 170m2 i składa się z 7 większych pomieszczeń, z którego każde łączy się z dwoma sąsiednimi.
Ponadto znajdują się tam 2 mniejsze, ślepe pomieszczenia - przy wyjściu ze schronu oraz przy korytarzu prowadzącym do położonego około 100m dalej drugiego schronu. Drugi schron jest wyższy i ma większą powierzchnię, jednak jest on częściowo zasypany.
Zachowały się w nim między innymi oryginalne betonowe drzwi. Prawdopodobnie pod pustym dziś terenem znajdują się pozostałe elementy systemu schronów przeciwlotniczych, niestety są one najprawdopodobniej zasypane.
Opis miejsca dzięki uprzejmości telefonalarmowego.
Śpieszmy się zwiedzać bunkry, tak szybko stają się niedostępne.
Z racji braku wejścia do środka kesz został zainstalowany poza obiektem.
Aby go znaleźć wejdź na teren u góry za schronem i przejdź kilkanaście kroków w prawo do narożnika placu, wzdłuż płotu.
Tam szukaj magnetycznie.
Edycja, 19.06.2021
Kesz po reaktywacji i serwisie. Szukaj przy narożniku ogrodzenia, przy placu budowy, po prawej (stojąc przy schronie, plecami do ulicy Morskiej). Hasło ( z racji kesza GC obok) to nazwa tego, co jest przyczepione u góry pojemnika.
Powodzenia !!!