Zamek w Zbarażu został wzniesiony nieopodal rodowej siedziby Zbaraskich - wsi Stary Zbaraż. Został ukończony w 1626 roku. Twierdzę w typie palazzo in fortezza na polecenie Jerzego Zbaraskiego i Krzysztofa Zbaraskiego zaprojektował Henryk van Peene z Flamandii. Zamek otoczony przez ziemne fortyfikacje był nieskutecznie oblegany przez Kozaków w 1649 roku. Oblężenie to opisał Henryk Sienkiewicz w „Ogniem i Mieczem”. W 1675 roku na krótko zajęty bez walki przez Turków w czasie Wojny z Turcją. Następnie zajęty przez Rosjan w 1707 w czasie III wojny północnej i 1734 roku w czasie Wojny o sukcesję polską. W XVIII wieku zamek należał do rodu Potockich. Zniszczony poważnie przez Rosjan w 1914 r. podczas I Wojny Światowej. Odbudowany w 1935 r. przez polski Związek Oficerów Rezerwy. Po 1945 roku częściowo zburzony.
Od roku 1959 mieści się tam muzeum etnograficzne i prehistoryczne, a w holu można obejrzeć popiersia i portrety wodzów, którzy nie mogli go zdobyć. Można także obejrzeć fragmenty murów, resztki bastionów i bramy zamkowej. W salach obejrzeć można czasowe wystawy, np. precyzyjne rzeźby Kozaków wykonane w twardym drewnie czy wystawę etnograficzną bądź archeologiczną.
Skrzynka zamknięta została w lochach zamkowych, w miejscu, które stanowiło więzienie. Należy zejść do lochów, odnaleźć celę więzienną, tu w otworze w murze, niedaleko łańcuchów i kajdanów odnajdziecie skrzynkę.
Koordynaty podają położenie zamku, nie zaś samej skrzynki, która ukryta jest w budynku. Spójrzcie na zdjęcia a traficie bez problemu.