Tu było przezabawnie! Rozgrywka szachowa się toczyła, obcy mały chłopiec co chwilę pytał nas "co robimy?", z odłożeniem musieliśmy poczekać, bo pewna pani udała się na stronę w okolicę kordów a najmłodszy poszukiwacz chciał wyrzucić logbook do kosza :D

Dzisiaj handlowa niedziela, więc moja druga połówka Madzia wybrała spacerek po galerii Cuprum Arena, a ja wybrałem się do Lubińskiego Zoo podjąć kilka skrzyneczek z OC i GC. Tutaj już myślałem, że to Kłapouchy;). Serdecznie pozdrawiam autora, bardzo dziękuję za pokazanie ciekawego miejsca w Lubiniu, oraz dodatkową motywację do wyrwania się w teren i poznawania nowych miejscówek:).

Pięć! To jest liczba tych osłów, nie licząc Praprzodka. ;-)

Dziękujemy za wskazanie ostoi Uparciucha. :-)

Tą skrzyneczką otwieramy zwiedzanie ZOO i już nam się podoba, pomimo przenikliwego chłodu polarnego wiatru.

Ale co tam zimowa aura, kiedy krew rozgrzewają takie znaleziska i opisy. ;-)

Razem z zuza007. Start spaceru. Dzięki. Pzdr. 

Spotkaniem z upartozaurem kończymy przyjemną wizytę w zoo (nie przeszkadzaj  Lajon bo tu się robi wpis), dziękujemy bardzo i polecamy keszerskiej braci.

z tubylcem było nas pięciorosuper pomysł ♥ dzięki

Praojciec osła odnaleziony.

Dziękuję za kesza.

To tak jak ja... Też lubię święty spokój...

Dzięki.

Upartozaur na szczęście specjalnie się nie opierał i nie kazał długo się szukać :-).

Asysta przy zakładaniu, a logowanie przy okazji przeserwisowania keszyków w zoo. A tego znowu gdzieś poniosło, namierzony kilka metrów od domu. Całość ogarnięta pod telefonicznym nadzorem Założycielki, przy okazji wymieniłem logbook i zakrętkę, bo oryginalny załapał nieco wilgoci, a i nowy daszek zapewniony, tak że tylko trzymać kciuki, by sobie grzecznie pomieszkiwał. Dzięki i pozdrowienia!

Dziękuję za skrzyneczkę.

#6278

No cóż za piękny prawie-own UpAutorki. 

Zawsze taką autoironię docenię, to zjawisko coraz rzadziej spotykane. Bardziej ostatnio fochy bądź megafochy sie spotyka ;) 

Nie wiedzieliśmy czy w genach ma to bardziej upór czy żarcie, więc delikatnie wsadzaliśmy łapy do lochu stwora. Jak się okazało, ręce tylko czarne jak święta ziemia a upartozaura ni ma. Gnojek wyszedł sobie na spacer, a w tych liściach ledwo go dojrzeliśmy. Dzięki.

FTF.

Uparcie się stwór chował i przyjść do leża nie chciał. Tośmy go capnęli i do jamy wrzucili. Thx!