Trochę to trwało zanim dotarliśmy tutaj, ale przy tak pięknej pogodzie spacer jak najbardziej wskazany. Dziękuję A w środku bywało się bywało ;
)

Miejsce wytypowane w domu w 3 sekundy, a w terenie pierwsze drzewo i był nasz :)

Skrzyneczko-zbieranie po 3 city w ekipie BAM. 

Dzięki za keszyka.

FTF !!! :)

Kesz ten czekał prawie miesiąc na podjęcie, ale się wreszcie doczekał ;) 

Jak już pisałam w komentarzu, strasznie nie lubię tej dzielnicy, jest tam dla mnie jakoś depresyjne, pomimo, że dzielnica jest piękna a widoki są tu niesamowite. No ale w końcu odważyłam się ruszyć do boju i zmierzyć się z tym keszem.

Co do miejsca to w zasadzie od razu wiedziałam, gdzie się znajduje, pozostało tylko ruszyć w teren. Obawiałam się po drodze lokalizacji samego kesza, bo zdjęcia Autora są mega niewyraźne i naprawdę mogłobyć ciężko znaleźć nie mając wyraźniejszych zdjęć ani współrzędnych.

No ale, kto nie gra, ten nie wygrywa... ;)

Nabrałam dużo powietrza w płuca, po drodze na miejsce kupiłam sobie pyszną kawkę, żeby humor mi dopisywał i żeby dzielnica nie spowodowała dołai dotarłam do obiektu.

Zgodnie z zaleceniem autora obeszłam ów obiekt dookoła. Okazuje się, że drzew takich jak na foto jest to mnóstwo, w zasadzie wszystkie wyglądają jak te ze zdjęcia.  No to robi się ciekawie, myślę. Oczyma wyobraźni już widzę jak błąkam się tu do wieczora, obmacując każde podejrzane podwójne drzewo...

Ale twardo idę dalej, patrzę na zdjęcia, patrzę na drzewa, porównuję, analizuję. W zasadzie już prawie zatoczyłam pętlę, gdy nagle zobaczyłam drzewa bardzo przypominające te ze zdjęć.

No to teraz tylko stanąć tak, jak stał Autor I dopasować spojler do tego, co widzę. Udało się bez problemu, i po chwili już zauważyłam pojemnik.

Zanim go wyjęłam, musiałam przeczekać aż 3 ekipy, które akurat przyszły zwiedzić obiekt, wchodząc na jego teren ( w tym jedna ekipa angielskojęzyczna).

Na szczęście szybko sobie poszli do środka a ja mogłam się w spokoju wpisać ;)

Nie było aż tak trudno i nie było źle.

Sam obiekt dzielnie się trzyma, pamiętam moje liczne wizyty tam jakieś 11-12 lat temujak jeszcze było nieco więcej niż teraz, pomimo upływu czasu - a on nadal stoi i się trzyma i się nie zawaliłi ciągle przyciąga miłośników urbexów ;)

Wizytę na tej dzielnicy też przeżyłam, nawet nie było tak źle jak myślałam,  w depresję nie wpadłam, a nawet zauważyłam dwa ( co najmnjej dwa) potencjalne miejsca - kandydatów na Zagadki Gdyńskie, więc może będę jeszcze częstym gościem na tej dzielnicy, kto wie...

Teraz po czasie tak myślę, że chyba nawet mi było tam dobrze, a to dobry znak. ;)  Zły omen chyba już odszedł na amen a dzielnica może się stać dla mnie znowu przyjazna.

Dzięki wielkie za tego kesza, za zabawę, za przygodę i za wyzwanie.No i niestety GAME OVER ;) 

Bardzo lubię te kesze Autora, które wymagają uruchomienia szarych komórek i nieco większego wysiłku, niż banalne pójście na kordy ze spojlerem, dlatego też gwiazdka na zachętę do tworzenia kolejnych, jeszcze lepszych niż te, co już są. A najlepiej urbeximków ;)

A i dzielnica ta... cały czas o niej myślę i jakoś zapragnęłam tam jeszcze wrócić, więc te Zagadki raczej na pewno powstaną. Potencjał jest ;)

P.S Jako ciekawostkę dodam fakt, iż w telefonie w kontaktach mam CAŁY CZAS zdjęcie mojej młodszej córki, zdjęcie wykonane na najwyższej kondygnacji tego budynku, gdy ona tam stoi jako mała dziewczynka. I gdy do mnie dzwoni to mi się to zdjęcie stamtąd wyświetla.Ostatnio nawet myślałam, żeby zmienić może na jakieś aktualne, bo dziewczyna ma już 22 lata, ale po dzisiejszej wizycie uważam, że to zdjęcie to mega pamiątka i zostanie na zawsze.

Ja wiem, gdzie to jest, ale tak bardzo nie lubię tej dzielnicy, więc odkładam w czasie jak tylko mogę, aby tam nie jechaćtrochę niczym sójka za to morze się wybieram, ale może w końcu zagryzę zęby i pojadę ;)