Bym Ci napisał nie strasz, nie strasz, bo wiesz co Cię czeka ;-). Od początku publikacji tego kesza ta skrzynka wydawała mi się straszna, na przypale i w ogólne dopowiedziałem sobie tyle negatywnych rzeczy, że mój rozsądek wziął górę i kliknął podświadomie przycisk ignoruj. 

Po zimowej absencji keszowej moja dusza była jednak spragniona wrażeń, emocji, a wewnętrzna ciekawość wykręciła numer do AnNy aby zapytać czy faktycznie jest aż tak przypałowo jak sobie wyobrażam. Po telefonie morale w narodzie nie wzrosły, nadal panowała niepewność czy aby warto się narażać. Obraliśmy mimo to kierunek Karsznice. Zajechaliśmy od waypointa i odechciało nam się przebiegać przez gołe pole będąc jak na patelni, następnie przez działające torowisko, kolejno płot i bocznicę kolejową aby znaleźć się u wrót urbexu. Zrezygnowaliśmy. Lecz w sumie możnaby zwiedzić kolejowy skansen, tak po prostu turystycznie. Zawsze dobre opinie słyszałem o tym kolejowym królestwie. Naszykowaliśmy zatem po 15 zł na bilet wstępu, przechodzimy obok kasy, nikt od nas nie wymaga biletu, pytam dwóch Panów z obsługi, którzy akurat palili fajki na tyłach, a oni odparli spontanicznie żebyśmy zapłacili przy wyjściu. Rzecz jasna przy wyjściu również nie wymagali od nas płatności więc spędziliśmy 2h na zwiedzaniu zupełnie za free. Co więcej okazało się, że bez problemu dostaliśmy się do opuszczonego budynku z keszem. Lekka przyczajka przed samą akcją i bez problemu znaleźliśmy się w środku. 

Budynek ogołocony ze wszystkiego co się da, jednak kolejarski klimat towarzyszył nam przez całą eksplorację. Punkt kulminacyjny to jedno pomieszczenie. Tu nie było najmniejszych wątpliwości, że znaleźliśmy się w odpowiednim pokoju. Nie jest potrzebny żaden spoiler, żadna podpowiedź, po prostu wchodzisz i wiesz, że to tu. Dalej nie jest wskazane mi pisać, bo autor sobie tego nie życzy. Napiszę jedynie, że bartekt1702 znalazł kompletnym przypadkiem logbook, naktórym widniała pieczątka AnNy i Eq. Ale to było tak niesamowite, że nigdy bym się nie pokusił, żeby sięgnąć tam gdzie Bartek sięgnął za pierwszym razem. Po szybkim znalezieniu logbooka pozostało nam udać się w krainę wyobraźni i zwizualizować sobie jak to kiedyś działało.

Dziękuję za pokazanie skansenu oraz urbexową przygodę. Jakbyś miał jeszcze jakieś wiejskie urbexy na oku to zakładaj ;-).

Super skrzynka i miejsce. Dzięki.

weszliśmy od strony skansenu, oczywiście najpierw nie do tego budynku.
Koniec końców się udało tunel odnaleźć. Dzięki.
Pozdrawiam, An Na.