Odkrywamy ciekawostki ziemi leśniańskiej. Jeziorko ładne i chyba głębokie. Kesz jest rzeczywiście z boku, ale bardziej od góry, niż dołu, więc chyba nawet lepiej od dołu. Dzięki za kesz.

Dzięki za kesza. Razem z LadyMoon.. 

Urokliwe to jeziorko. Dzięki za pokazanie, kesz znaleziony bezproblemowo wraz z Charonem.

Obrazki do tego wpisu:

Zielone jeziorko

Od góry łatwiej było go namierzyć, jednocześnie uważając na masę wędkarzydzięki!

Uwielbiam jeziora! Dzieki :)

jeziorko rzeczywiście urokliwe, kesz zdobywany na stromo ;))))

Jeziorko barwę ma faktycznie ciekawą. Szkoda, że już zmierzchało, w promieniach słońca pewnie byłaby jeszcze intensywniejsza. Generalnie cała ta okolica jest urokliwa. Z keszem poszło bezproblemowo.

Obecna przy zakładaniu.Wpis za zgodą KLAB. Dzieki za wspólną wyprawę.

Ładne miejsce. Udało się podjąć bez strat. Cieszę się, że mogłem "brać go" od góry. Dzięki.

Piękne jezioro i widoczek. Hrabia jakoś sięgnął kesza i nie stoczył się do jeziora on, ani kesz.

Dziękuję za skrzynkę w fajnym miejscu.

29 sierpnia 2021 12:09
Postanowiłem najpierw zdobyć kesza i zalogować ścieżkę, a potem zwiedzić jeziorko. Kto wie, czy nie lepiej zrobić odwrotnie, a przed podejmowaniem powiadomić rodzinę i ew. wziąć coś do reaktywacji.

Kawał maskowania ze spoilera oderwał się w trakcie poszukiwań i stoczył do jeziorka, ja "zawisłem" na wcześniej ustalonym, upatrzonym drzewku; a keszu, skurczybyk (sorki), bezczelnie wychylił się z ukrycia gotowy do zjazdu do jeziorka.. Dlatego musiał zmienić miejsce ukrycia, ale w ramach obiektu ze spoilera: teraz chyba trochę bezpieczniej dostać się na obiekt ukrycia od góry (ale poszukiwania na pół-leżąco i po omacku); praktyczniej jest - od dołu, ale lepiej mieć za plecami drzewko ratunkowe. Podsumowanie: teraz keszu jest nie od dołu, a z boku.

A potem zwiedzanie jeziorka. Chyba to miejsce kultowe dla okolicznych wędkarzy; urokliwe, malownicze, zaciszne i z wymaganącym sprawności dojściem do wody, szczególnie ślisko po deszczu. Pod koniec ścieżki - trzciny z brązowymi pałkami do zerwania z brzegu w zasìęgu ręki. Przypomniały mi o nauczycielce historii z podstawówki. To była kobieta "z jajami". Na nazwisko miała Pałka, urodziła się  we wsi Gać koło Oławy. Kiedyś słyszałem, jak opowiada, jak sobie daje radę w urzędach (czasy siermiężnego, gomułkowskiego socrealizmu). Wchodziła do urzedu mówiąc: "Dzień dobry, jestem Pałka z Gaci". Zaintrygowany urzędnik brał dokumenty, by sprawdzić, co jest grane. I to już była połowa sukcesu - zainteresowanie urzędnika i przyjęcie dokumentów.

Generalnie, czysto nad jeziorkiem, choć na jednym stanowisku leżała odłożona wędka, z kołowrotkiem, niesplątaną żyłką i haczykiem na końcu. Robak, jeśli wsześniej na nim siedział, zniknął. Obok puszka z resztką kukurydzy na dnie, a w wodzie, przy brzegu brakujące, rozsypane ziarna kukurydzy - chyba do zanęcania. Na wszelki wypadek rozejrzałem się po wodzie w poszukiwaniu wędkarza pływającego stylem w pełnym zanurzeniu. Na szczęście, NIC. 

Dopisuję uzupełnienie po miesiącu i zastanawiam się, jak tam musi być pięknie teraz, gdy nadchodzi złota jesień. I dorzucam zieloną gwiazdkę.
TFTC