przy zakładaniu, ale bardzo długo czekałam aż będe mogła zalgować. Przy moim wzroście na ostaniej "prostej" nie jest łatwo dlatego dobrze mieć wspomaganie lub osobe która : wypchnie/ pociągnie (niewlasciwe skreślić). Piękne widoki i całkiem fajny urbex. 

Dojście do kesza okazało się łatwiejsze niż zakładaliśmy. Na miejscu już tylko formalność. Dziękuję.

STF

Stanowczo jak dla mnie mocno ekstremalna. Jakiś taki maraton przez fabrykę, szybko po schodach i... jejuuuu, no dobra, jakoś wlazłam sama po tej drabinie ale zejście do kesza już przy pomocy Sławka.oje nerwy otarły się o granicę za którą już tylko wezwanie strażaków na pomocRęce i nogi jak z galarety. Chwila odpoczynku i najgorsze, bo nie mogłam się wspiąć do góry... Po manewrach z piedestałem udało się i przy olszynach pospieszania zeszłam z tej drabiny ale po obu bokach coś sobie naciągnęłam a może to korzonkiDo złapałam do auta, ale nie wiem jak będę zdobywać kolejne skrzynki... Dziękuję za kesza, zostawiam reko :)

Alternatywna historia prawdziwa mniej lub bardziej. 

Dyrektor  stanowczo za mocno dał się we znaki załodze fabryki sznurka do snopowiązałek. Wyprowadził z kasy grube bańki, doprowadził firmę na skraj upadku, zatrudniał na dobrze płatnych stanowiskach członków swej rodziny, czyli w skrócie polska sielanka komunistyczna. Tylko była jedna ciekawostka , był rok 2010.  Jako ostatnią posługę , załapał się na darmowy kurs taczką poza mury fabryki. Nie ma co ludzi denerwować, dał się podwieźć, po czym przesiadł się do firmowego, najnowszego bmw. Pokrzyczą, potem kilku się zamknie , najgłośniejszym krzykaczom da się posady w budżetówce i wózek potoczy się dalej, po staremu, wedle ustalonej trasy.
 Spoglądał na krajobraz po bitwie. Zostawiona  kilka lat temu fabryka stała się postapokaliptyczną ziemią niczyją, gdzie miejscowa sfolocz dokończyła dzieła lepiej niż najlepsi komornicy. Wynieśli wszystko, a resztę zniszczyli. Tu wszędzie jest moja ojczyzna...
Do skrzynki przeprowadzam atak od tyłu, od strony lasu. Wbijamy się z partyzanta na pierwsze piętro i dachem wchodzimy do budynku. Lubię takie klimaty. Schodzimy na poziom zero i po krótkiej przyczajce robimy nabieg do kolejnego , już docelowego budynku. Znów chwila oczekiwania, skanowanie terenu z ukrycia, nasłuchiwanie czy nikt nie idzie, czy nikt nas nie zauważył. Nigdy nie lekceważę takich miejsc i z szacunkiem podchodzę do ochrony, bo lepiej stać się dla nich niezauważalnym niż wchodzić w bezpośrednią konfrontację. Czasem gdy czytam wpisy ludzi na moich keszach, że złapała ich policja, nawet nie ochrona, to się łapię za głowę- Ale ku..w.a jak??? Urbex to nie jest niedzielny spacerek po parku, musisz być ninja, jak złodziej w kryminale pełnym złodziei. Wewnątrz budynku już spokojniej, schody eleganckie, marmurowe, pięknie kute poręcze, wyłożone drewnem ściany i inne oczojebne gadżety  :D  Dzienx za wspaniałą panoramę na okolicę , w postapokaliptyczych , industrialnych klimatach. Pozdro  :)