Niby miejsce ustronne i ciche, ale bałem się, że spotkam jakichś lokalsów. Na szczęście infiltracja budynku i podjęcie kesza obyło się bez żadnych świadków. Nawet Mariana nie spotkałem, pewnie poszedł odpoczywać gdzieś indziej.

Hello,

To jeszcze raz trzeba wbić się do tej sali :)  Tym razem kesz w schowku. Po wyjściu deja vu, czyli dwa auta z umięśnionymi karkami koło rondka. To już chyba taka lokalna tradycja :)  Pzdr, Wojtek

Skrzynka gotowa do szukania. Powodzenia! Dzięki serdeczne QbaPL! 

Lipcowa wyprawa eksploracyjna w Lubelskie klimaty. Okraszona wieloma przygodami, pełna ciekawostek... Ta wycieczka pokazała czym jest prawdziwe prawo dżungli .... odwieczny konflikt człowiek - komar stał się tematem przewodnim tej ekskursji na wschód. Wyszliśmy z niej zwycięsko, chociaż nie bez bitewnych obrażeń... (zwłaszcza obraziłam się na te komary,którym udało się dostrzec i wykorzystać lukę w ochronnej warstwie sprayu OFF). Wyprawa cudowna, niepowtarzalna i pełna lokalnego kolorytu na pewno na długo pozostanie w mojej pamięci i zrobiła mi apatyt na więcej! Na pewno zajrzę jeszcze w te rejony!"

Gdziekolwiek jestem zawsze poszukuję Marianowych keszy. Tak też było tym razem.. Do środka dostaliśmy się ,,dołem" bo wszystkie reprezentacyjne wrota były zamknięte na amen. W środku zwiedziliśmy dokładnie cały obiekt który zachował się w całkiem dobrym stanie technicznym. Niestety nie można powiedzieć było tego o keszu. Wyparował. Uznaliśmy, że tak zasłużony obywatel jak Marian nie może pozostać bez tego miejsca upamiętnionego keszem. Posiadając damski mini scyzoryk Victorinox oraz znalezione na miejscu śruby i inne dostępne prymitywne gadżety zmontowany został nowy pojemnik, który uważam jak najbardziej jest w klimacie. Kesz ukryty zgodnie z podpowiedzią czeka na następnych poszukiwaczy.

Pomimo, że kesz nie był aktywny postanowiłem zajrzeć w to miejsce (jak się później okazało byłem tutaj już 8.01.2017 szukając kesza GC i sam budynek oglądałem z zewnątrz). Na parkingu wypoczywało dwóch panów i ich "sportowe" samochody. Zacząłem więc od szukania drzewa pod którym odpoczywał Marian i przy okazji gdzie leżał ranny po bitwie pod Maciejowicami Kościuszko. 

Następnie obszedłem budynek dookoła w poszukiwaniu wejścia do środka pałacyku. Szybko udało się je znaleźć i zwiedzając najpierw piwnicę, potem parter dotarłem wreszcie na scenę. Zajrzałem gdzie trzeba jednak skrzyneczki nie było....

Takie miejsce jak to nie może zniknąć z geomapy. Na szczęście odsiecz przybyła i dziennik odwiedzin wrócił na swoje miejsce (trochę improwizowany ale myślę, że jest w duchu Mariana).

Dziękuję za kolejny odcinek opowieści o Marianie i z przyjemnością rekomenduję.

Obrazki do tego wpisu:

To widzi Marian

Hello,

Marian pięknie sobie mieszkał, czasami pewnie uczestniczył w bójkach na wiosce. Nic dziwnego, że lubił spoczywać w cieniu wiekowych drzew, gdzie kiedyś lizał rany Kościuszko. Musiały mieć moc, bo regeneracja następowała błyskawicznie. Pakietu sanitarnego nie znaleźliśmy, apteczka była zupełnie pusta. Chcieliśmy zostawić własny, ale we dworze zalogowali się Ruscy, tfu - łysi i napakowani. Na nasz widok lekko stężały im miny, a rączka z małym pakuneczkiem sama cofnęła się do kieszeni. Uśmiechnęliśmy się, pozdrowiliśmy po polsku, oni kulturalnie odpowiedzieli. Obie strony zapewniały się, że luzik i nie ma sprawy. A że jesteśmy bardzo kulturalni i nie chcieliśmy nadużywać uprzejmości, to sobie poszliśmy do auta. Tym samym pakiecik będzie musiała kiedyś podrzucić Werrona :)  Pzdr, Wojtek

Gratuluję FTF-a!
Kościuszko tak chyba lubił, wylegiwał się też w Janowiczkach.
Tutaj był opatrywany - więc może i nie z własnej woli, tylko nie dał rady inaczej.
A wylegiwanie się Mariana jednak w końcu dało efekty!
Kto zna Mariana ten zrozumie.

Obserwowałem kesza od dawna, a dziś w końcu udało się podjechać na miejsce i z nim zmierzyć.

Początkowo miałem wątpliwości, czy w ogóle da się dostać do środka i gdy już miałem dzwonić do Werrony-  znalazłem wejście. Chwila kluczenia po podziemiach, potem zwiedzanie pięterka i jestem w sali, która odpowiada opisowi.  Znalezienie kesza to już formalność. Ładna sztuka, taka ... różowa? Jakoś mi ten kolor nie pasuje do Mariana ;)

Podpisałem logbook, zabrałem certyfikat FTF i można było kończyć eksplorację.

Kesz gwiazdkowy, rzecz jasna.

Dzięki!

Obrazki do tego wpisu:

Hawira Mariana