Jest daszek, są kamienne stopnie do zejścia, ławka i kesz. 
Piasek na dnie źródełka "burzy się" zgodnie z nazwą - czyli wszystko jest idealnie :)

Dziękuję za skrzynkę.
Patyk do wyciągania odczepił się od pojemnika.
Przymocowaliśmy go recepturką i uszczelniliśmy pojemnik kawałkiem folii - ale to rozwiązanie raczej tymczasowe...

Znaleziona podczas weekendowego łażenia po górach świętokrzyskich, Niestety dotychczasowy logbook całkowicie zlasowany. Włożyliśmy nowy taki jaki mieliśmy. Źródełko jest fantastyczne. Dzięki za kesza..

Tak. Z pewnością ponad 50 lat temu.

Kesz na swoim miejscu, ale został nadgryziony przez jakiegoś gryzonia. Naprawiłem tym co znalazłem w pobliżu skrzynki. Logbook mokry, więc nie podejmowałem próby wpisania się. Przydałaby się  też nowa strunówka. ( nie miałem przy sobie) ps. źródełko odzyskało zadaszenie.

Dzięki za kesza.

Fantastyczne miejsceDziękujemy za kesza i pozdrawiamy :)

Reko za źródełkoDzięki za kesza i dobrą wyprawę po niego na przełaj :D

Pewnie gdyby nie kesz w Orzechówce, to właśnie tak bym pojechał:)

Pytanie teraz jak przebiega ten niebieski szlak? Jestem prawie pewien, że inaczej niż na mapie (nawet OSM). Nie wiem, gdzie jeszcze sprawdzić:) No nic, to element zabawy:) A jak ktoś także będzie atakował od południa, to niech dokładnie patrzy na oznakowanie szlaku:)

Możliwe że szlak odbija na zachód i prowadzi około 500 metrów po nasypie dawnej kolejki wąskotorowej. O ile początkowo jechałem po szlaku, bo teraz nie wiem:)

Wygodny, rowerowy podjazd do celu od strony "Ponurej polany" - przez punkty N 50 59.929  E 20 56.845  (tu w prawo) i N 51 00.948  E 20 53.493 (tu w lewo). Ścieżka prowadzi prosto do źródełka. Każdą inną drogą walory smakowe wody ze źródła znacznie się podnoszą 

Miejsce miałem na oku od jakiegoś czasu, ale nigdy nie było po drodze żeby odwiedzić. No, może raz w 2013, bo byłem blisko w drodze na Kamień Michniowski. Co to była za przeprawa...:) Mając w pamięci tę mordęgę postanowiłem zaatakować od południa - tam gdzie była możliwość odbicia z Orzechówki w stronę lasu. No, z górki całkiem fajnie się jechało. Do czasu natrafienia na jakieś rozlewisko. O kurcze, co ja się tu namordowałem, żeby ominąć to miejsce. Na przełaj, kierunek zachodni. Mokro, leżące gałęzie podnosiły się przy nacisku buta i smagały po achillesach. Aż do krwi:) Straciłem jakieś 40 minut, a źródełko było może 100 metrów od miejsca z którego zacząłem okrążenie. Coś mi się wydaje, że mogło być odbicie niebieskiego szlaku na zachód, ale zignorowałem. No to mam za swoje:) Muszę sprawdzić mapy:) Oznakowanie jest w miarę nowe, więc nie ma co kombinować. 

Dotarłem na miejsce i obmyłem obolałe nogi. Dzięki za kesza!:)