Hello,

Ścieżka z wiadomo skąd dostępna, kesz na miejscu. Pzdr, Wojtek

Przeprowadzono procedurę adopcji skrzynki: Użytkownik -> Użytkownik

Cmentarną aleją doszliśmy prosto do wieży. Nieobecność Mariana opłakują lokalsi, z żalu tłukąc szkło wszelakie. Miejsce zidentyfikowaliśmy z dokładnością do parchów na cegłę. Brak wypełniliśmy nowym, mikro pojemnikiem, tym razem magnetycznym, już lokalsi będą się musieli natrudzić, aby go wypatrzeć.

Dziękujemy za keszowe przybliżenie etymologii nazwy Walim.

tłumnie na górę , dzieki

Mariana znowu nie było w domu. Taki niby gościnny..

Ciekawe miejsce. Szkoda, że ktoś sprząta kesze. Dziękujemy

Akcja Go Wielka Sowa, a po niej walimy na Walim...
W niepodleglosciowej ekipie.
Hop siup i wydeptana sciezynka dotarliśmy... Konieczna była reaktywacja.
Dzięki za kesza

Byliśmy tu z latoroślą . Wszędzie tabliczki z zakazem wstępu choć ogrodzenie otwarte na oścież . Jedyne dyskretne podejście do obiektu przecina głęboka fosa . Dodatkowo deszcz zniechęca więc odpuściliśmy, choć może następnym razem znajdziemy już tutaj jedynie pustą przestrzeń ;).

Kesza znowu gdzieś wywiało. Victor posadził reaktywację w tym samym miejscu.  Skrzynka znaleziona z Victorem+ podczas misji Dolny Śląsk luty 2019. Dzięki za świetną zabawę!

6 dni na Dolnym Śląsku obfitowało różnorodnością terenu i keszy. Ten dzień zaczęliśmy od Mariana, którego nie było na chacie. Mało tego zabrał też kartkę z długopisem i nie było się do czego wpisać, dlatego zrobiliśmy reaktywację w miejscu wskazanym przez zdjęcie.

reaktywacja na spojlerze.  Marian włączył klime wiec go dzis odwiedzielismy. cis dużo osób co odwiedza bo sporo szkła w okolicy.  urlopowo po dolnośląskich zakątkach z Rubinkiemdzięki za skrzyneczke;)

Zwaliliśmy się tu z piekarniMarian zabrał swój dobytek i poszedł w cholerę ale w drodze na wieżę dorwał nas listonosz z telegramem

" Pojechałem na wakacje STOP

zabrałem swoją flaszkę STOP

wrzućcie tam coś w zamian STOP

W tym miejscu ze zdjęcia STOP

Naebany byłem STOP

Marian"

No to zostawiliśmy reaktywację jak nam Maniek kazał:) 

 

Walim na Walim i na piekarnię też walimmimo, że spodziewałem spędzić tu kilka godzin udało się ogarnąć temat całej geościeżki w godzinkęAle było fajnie - dzięki za kesza. Zdobyty wraz z Nannette.

Skrzynka dostała nóg niestety nie miałem serwisu do reaktywacji.

Człowiek jeździ za tym Marianem po całej Polsce, a ten tu się pod nosem chowa.

Wieża księżniczki cudownej urody. MIejscówkę zwiedzałem w towarzystwie Werrony i odniosłem wrażenie, że coś za dobrze zna tę historię. Że to raczej nie ojciec zamknął księżniczkę w tej wieży... zresztą w tych wszystkich podaniach w tej roli występowała postać tej no... powiedzmy złej wróżki :) 

Na koniec jednak zostałem uratowany przez Autorkę przed atakiem węża. Nie ostatnim na tej wyprawie.

Za piękną panoramę Walimia podziękował. 

Znaleziona podczas wycieczki w góry Sowie. Dzięki za kesza.

O proszę jakie zaskoczenie! Marian z księżniczką po drodze! Trza było zdobyć, to zdobyliśmy. A przy okazji okolicę pozwiedzaliśmy. Dzięki

Ciekawy urbex. Pozwiedzaliśmy chyba wszystko co się dało.

Nie wiedziałem, że z Mariana taki dżentelmen. Tak załatwić biedną kobitę. Keszyk odnaleziony dosyć szybko bo był nieco odkryty. Dzięki za kolejnego Mańka.

Keszo zdobyte podczas podziemno-urbexowo-romantycznej randki dorosłej części AERoklubu.

---

Historia pewnej miłości rzewnie pogłaskała serduszka, więc na obiekt stawiłem się ja - że AER - wraz z księżniczką osobistą. Lepsza Część Drużyny raz - dwa wyhaczyła skrzynkę, podczas gdy ja kminiłem opcje poziomu jeszcze wyższego. Wpis, zwiedzanie, mała gimnastyka i tyle nas widzieli na terenie.

Zatem szybko, sprawnie i z ogrooomnym sentymentem, bo miejsce zwykłem odwiedzać jeszcze jako podrostek przemierzający pobliskie górskie szlaki. Wtedy ruin i pustostanów było o wiele więcej, z czego morał płynie jako oczywista oczywistość i fakt autentyczny: spieszmy się zwiedzać urbexy, tak szybko odchodzą…

Znakomitość, bardzo dziękujemy!

Załoga AER

P.S. Kolejnego Maryjana loguję z opóźnieniem, za co ponownie przepraszam i obiecuję poprawę.

Keszyk podjęty przy okazji wędrówki po nową skrytkę z GC. Myślę sobie, że jak już jestem w Walimu, to mały urbexik nie zaszkodzi. Na miejscu przez dłuższą chwilę nie mogłem zlokalizować schodów, bo wszedłem od złej strony. Kiedy już schody się odnalazły, wszedłem na górę i szybciutko odnalazłem pojemniczek. Fajne miejsce, super widoki, polecam każdemu przyjście tutaj, a ja dziękuję za skrytkę i pretekst do wejścia na górę. Pozdrawiam :)

Całkiem duży kompleks. Schody nawet nie takie straszne, ale ogólnie nie lubię nigdzie wysoko wchodzićWybraliśmy najkrótszą drogę. W jednej części jakieś ciężki sprzęty powoli wkraczają. Dzięki 

Niestety Marian zburzył też kibel i "wali" gdzie popadnie :P

Dzięki za chwilę radości z keszem, pozdrawiam!

Wspomnę wydarzenia z Łodzi, gdy podążając śladami Mariana, natrafiłem na pokutującego ducha Łucji, jeszcze czuję przerażający dreszcz. Potrząsająca łańcuchami zjawa porzuconej kobiety nakazała mi, pod rygorem dozgonnego nawiedzania, bym odnalazł lafiryndę z którą zdradził ją Marian, a następnie odcisnął znak, który zapewni jej wieczny spokój, a owej rzeczonej księżniczce, na wieki przypnie stalowe gacie dziewictwa. Udałem się wobec danego słowa na południe, by uczynić straszliwą tę rzecz, na którą żadna z kobiet nie zasługuje (no chyba że zasługuje). Podążyłem za głosami wydawanymi przez śpiącego Mariana, który zasnął chyba pijany ze szczęścia po stracie obu kobiet, a może po prostu pijany. Stalowe zgrzyty z najwyższej wieży, tam jednak dostępu nie było i Mariana znów nie dane mi było spotkać. Spotkaną Księżniczkę nie miałem sumienia obarczyć tak straszliwą klątwą, jaką przewidziała dla niej Łucja i zamieniłem stalowe gacie na pocałunek. Na dowód dołączam zdjęcie

TTF

Nie tak dawno siedziałam sobie spokojnie w mym zamku, robiąc na drutach szaliki i czapki a tu nagle wali do drzwi jakiś brzydal, który mówi, że jest Stefanem i ma od Mariana kwiaty. Ki diabeł ten Marian? Odesłałam pajaca a ten wraca znów i znów. Był trzy razy i chyba zrozumiał. Robię więc na tych drutach jakieś rękawiczki, bo trochę zimno na zewnątrz było a tu nagle ryk i huk! Słyszę "Walim!!!!" i  zamek jak domino się składa a moja ulubiona wieża z której podziwiałam widoki zapadła się w oka mgnieniu! Wandale!!! Zostało mi jeszcze trochę zamku, więc nie narzekam. No i dziś widzę, że ktoś łazi po ruinach. Zaciekawiłam się czy to znów nie ten Stefan, ale kwiatów nie miał. Wyszłam na taras zapytać kto on i wiecie co? To był Marian! Przystojniejszy od tego Stefana, fajny taki, normalnie serce zaczęło mi szybciej bić. A zamiast kwiatów dał mi buziaka! I zrobiliśmy sobie razem zdjęcie :)

Walim na Walim z Niemenem po Mariana! 

*Telefon*

N: Katul, jedziesz na Walim? 

K: kiedy? Z pracy do domu wracam.

N: teraz, zgarniam Cię i walimy!

K: ale nic nie jadłem...

N: ja też. 

K: dobra, namówiłes!

 

Z cyklu wyjazd na spontanie.

---

Takie klimaty lubię! Ogrom tej fabryki robi wrażenie. Walające się szczątki stojących ścian i szybów wind również. Dzięki za zaprowadzenie w to miejsce!

FTF

po trudnościach ze zmontowaniem ekipy, w końcu dotarliśmy z Katulem na miejsce, szarówa, początkowo czułem się jak w San Gimignano, przejrzeliśmy wszystkie wieże... by w tej właściwej z radością odkryć, że jesteśmy PIERSI !!!  taaak! bład celowy, ale po 55ciu boobsach z Wrockach nic mi teraz innego przed oczami nie stoi, ;o)  

Werronko, piękne dzięki za Ślicznego Mariana i zapraszamy do Wrocka na PEW albo na ten przykład na najlepsze schodki w rejonie: Papiernia - OP3552,  https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP3552

Niemen - wiosną najadę Was  z Marianem ponownie, bo ten oszalał z zachwytu. nad okolicą....No dobra, ja też .

Hej! Corvusko z Verrony, byś się anonsowała jakoś, to byśmy Cię ugościli co nieco na tem Dolnem Śląsku...

 

hehe,  zmysł orientacji u Mariana mocno przytępiony ostatnio :)

Za moim Marianem mogę pojechać w śląskie i dolnośląskie;)