Dojść tu graniczy z niemożliwymA jeszcze jak kilka dni wcześniej solidnie popadało to nogi trzeba zamienić na płetwySpojler z logów pomógł znaleźć kesza, dzięki! 

Próbowałem tu dotrzeć 2 drogami i każda była koszmarem. Na dodatek rower większość drogi był niesiony. Lubie las ale trochę mniej dziki. Dzięki

Słoneczko przygrzewa w ten listopadowy poranek. Super spacerek przez leśne ostępy. Keszyk namierzony bez problemu. TFTC!

Trochę się naszukaliśmy. W końcu trafiliśmy na reaktywację.

Dziękuję

Rower nie jest dobrym sposobem, aby tu dotrzeć, ale udało się, TFTC :)

Pięknie tu podczas zachodu słońca, gdy promienie przez drzewa leciutko przebijają:)

reaktywacja trafiona - dzięki ! 

Idziemy jak burza!Podczas łażenia się rozgrzaliśmy, więc teraz to już zupełnie fajnie :) 

Dzięki za kesza :) 

Aaaale tu jest wszędzie daleko!!Szli szli i doszli. Buk dumnie stoi, kesza szukaliśmy chwilę. Znalazł się nie na kordach, ale z pomocą fotki z logu Prince Polo. 

Kolejny pomnik przyrody na trasie wędrówki. Dzisiaj piękna pogoda , natura i my. Wspaniały spacer. Dzięki.

Dzięki za kesz. Niedzielne keszowanie z Unkasem.

Kolejny buczek. Równie okazały jak i poprzednicy. Znalazłem pojemnik GFSa. Dzięki.

Czytając logi poprzedników zdecydowałem się iść na około, długa droga i wcale nie usłana różami.

Niestety miejsce ukrycia puste, więc musiałem zostawić własne pudełko w tym samym miejscu gdzie zostawili poprzednicy. Dziękuję za pokazanie kolejnego pomnika przyrody.

Ten kesz najbardziej dał mi się we znaki. Najpierw droga: starałem się iść ścieżką, ale stawało się to coraz trudniejsze, aż w połowie drogi ścieżka... zniknęła. Nie chciało mi się jej szukać, więc poszedłem na azymut. Trochę mnie przeczołgały krzaczory, szczególnie że po ostatnich deszczach było mokro, ale w końcu dotarłem na miejsce.

Z keszem zeszło mi ze 20min. W końcu za którymś okrążeniem znalazłem go leżącego na ziemi. Nie mając pojęcia jak i gdzie był ukryty, schowałem go w charakterystycznym pieńku (potem dodam zdjęcie).

Dzięki.

Obrazki do tego wpisu:

W dziurze

Nauczeni już, poprzednią razą do skrzynki docieramy na około, byle nie na azymut. Dzięki.

Obliczone kordy nie wskazują dokładnego miejsca ukrycia kesza, więc troszkę się nachodziliśmy wkoło, zanim go odkryliśmy. Mimo trudności dzięki.

Już z kordami, drogą więc ze spokojem :)

Dzięki :)

Azymut to świetna rzecz a jak jeszcze trzeba rower nieść to dopiero "ścieżka dydaktyczna". A jaką uciechę mają komary z podrapanych rąk. Dzięki

Znaleziona na spacerze z linfallasem. A trzeba było czytać logi poprzedników, żeby nie iść na azymut. Dlaczego Polak zawsze mądry po szkodzie (własnej) nie potrafi uczyć się na cudzych błędachDziękuję za skrzynkę

Znaleziona na wyciecze z Tachikoma.Dziękuję za skrzynkę 

Po zmroku wszystko wygląda inaczej - niby dobra droga, a jakaś dziwna dżungla nam po drodze wyrosła, trzeba było się przedzierać. Skrzyneczka szybko namierzona choć kordy troszkę tańczyły, ale las, więc dziwić się nie należy. Niestety obejrzeć drzewa o tej porze raczej ciężko Dzięki.

Skrzyneczka znaleziona z Manguskiem i jego @@@@ na powrocie z Buska Zdroju. Czołówki należało wyciągnąć bo już ciemność nastała, a nam się droga w lesie skończyła i iść na azymut musieliśmy niestety. W końcu zgubę podjeliśmy, i z radością na twarzy ruszyliśmy dalej?( oj te odległości). 

Podziękowali

Tu do zestawu chaszczy doszły wielgachne kałuże. Fajny ten lasek się robi :P

Kolejne przedzieranie się z naszymi bicyklami przez haszcze zaowocowało odnalezieniem kesza i już wszystkie złe rzeczy poszły w niepamięć. Takie okazy nie tylko drzewne. Dziękuję

Kesz znaleziony z Zyfiką podczas spontanicznego wypadu na nową ścieżkę

Buk robi wrażenie Tu przez moje zaćmienie i ślepotę straciliśmy niepotrzebnie kupę czasu, bo w oczywistym miejscu nie zauważyłam kesza, mimo że zaglądałam tam dwa razy Na szczęście Unieski na odchodne zajrzał tam jeszcze raz Dziękuję

Dojazd do tej miejscówki trochę wytrząsł nasze 4-literki. Potem nie było lepiej:) Drogi to tu trochę wyboiste są. Rowerowo z Gagusiem.

Bażanty tu statują jak Caracale. Jeden taki latał trochę wyżej nad naszymi głowami, tu też lekko się kręciliśmy. Wspólnie z Paulinką. Dzięki.