Obiekt pochodzi z około 1520, natomiast wieża z przełomu XVII i XVIII wieku. Był poddawany remontom i renowacjom w latach 1730, 1753 i 1981–1984.
Późnogotycki (odmiany wielkopolskiej) obiekt jest orientowany, jednonawowy, konstrukcji wieńcowej, wzniesiony z drewna modrzewiowego bez użycia gwoździ metalowych. Trójbocznie zamknięte prezbiterium z zakrystią jest węższe od nawy. Wieża konstrukcji słupowo-ramowej jest niższa od bryły świątyni i zwieńczona dachem namiotowym krytym gontami. Kruchtę umieszczono z boku nawy. Dach nad nawą jest również kryty gontem i zwieńczony sygnaturką z baniastym hełmem. Portal wejściowy jest późnogotycki i ma łuk typu ośli grzbiet.
Wnętrze kryte jest płaskim stropem. Ściany od wewnątrz wykładane są sosnową boazerią. Chór wsparty jest na dwóch słupach. Na belce tęczowej umieszczony jest XVII-wieczny krucyfiks. Renesansowy ołtarz pochodzi z XVI wieku. Wisi w nim obraz Popowickiej Matki Bożej Miłosierdzia z krwawymi łzami. Ołtarze boczne pochodzą z pierwszej połowy XVIII wieku[3]. Więźba dachowa typu storczykowego z kratownicą zachowana jest w pierwotnej formie.
Obok kościoła znajduje się dzwonnica z dwoma zautomatyzowanymi dzwonami. Zostały wykonane w 1978 roku w Odlewni dzwonów Braci Kruszewskich w Węgrowie. Noszą imiona: św. Izydora oraz Maryi – Matki Bożej Częstochowskiej. Dodatkowo na małej wieżyczce kościoła wisi nieużywana sygnaturka, posiada napęd ręczny.
Źródło: Kościół Wszystkich Świętych w Popowicach. (2024, styczeń 22). Wikipedia, wolna encyklopedia. Dostęp 22:18, marzec 10, 2024, Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Wszystkich_%C5%9Awi%C4%99tych_w_Popowicach&oldid=72647492