Bóbr należy do nielicznego grona gatunków, które potrafią przystosować środowisko do własnych potrzeb. Potrafią ściąć bardzo grube drzewa o średnicy" nawet 1 metra. Zawdzięczają to swoim wyjątkowo silnym siekaczom, które rosną im przez całe życie. Do najbardziej charakterystycznych śladów funkcjonowania bobrów w środowisku należą budowane przez nie tamy i żeremia oraz zgryzy bobrowe.
Na tym zakolu Skarlanki znajdują się czynne nory bobrów, przy odrobinie szczęścia możemy tutaj zaobserwować bobra, który wychodzi ze swojej nory. Rozglądajcie się wzdłuż całej ścieżki za śladami żerowania bobrów, będą to zgryzy bobrowe, potocznie zwane ołówkami, nadgryzione pnie drzew lub. widoczne na dnie rzeki, ogryzione z kory gałęzie. Zwróćcie uwagę również na okolone siatką niektóre pnie drzew. To leśnicy, chcąc ochronić cenne gatunki, głównie dęby, zabezpieczyli je siatką, tak aby bobry nie mogły ich ogryźć.
Jedno z drzew zabezpieczonych przed bobrami :)