Na południowym skraju Puszczy Bydgoskiej pod koniec XVII-wieku osiedlili się Olędrzy. Miejsce to nazwali Dąbrową. Do roku 1711 było tu 15 gospodarstw Mennonickich. Wysokie podatki zmusiły ich do wyprowadzki. W ich miejsce wójt Bydgoszczy sprowadził 5-u gospodarzy na prawie olenderskim. To nie była dobra decyzja dla tych ludzi gdyż już w 1717 w czasie wojny północnej z powodu grabieży i gwałtów przeżył tylko pan Bekier. W 1732 roku król August II sprowadził kolejnych osadników na prawie olenderskim z umowa na 50 lat. Dzięki temu w 1744 roku czyli po zaledwie 12 latach było tu już 31 gospodarzy o holenderskich i niemieckich nazwiskach. W tym momencie była to jedna z największych i zarazem najwyżej opodatkowanych wsi w wójtostwie Bydgoskim. Do podatków należał czynsz, pogłówne, hiberna, wgajne. Dodatkowo gospodarze zobowiązani byli wozić siano i drewno do dworu. W zamian otrzymywali określoną porcję(?) piwa z browaru starościńskiego. ( Ciekawe gdzie był ten browar?)
Gdy w 1752 roku założono wieś Dąbrowa Mała dla odróżnienia do nazwy Dąbrowa dopisano Wielka.
Do dziś przetrwały jeszcze budynki szkoły i plebanii.
Świątynię, przed którą teraz stoisz, wzniesiono w 1876 roku dla wspólnoty protestanckiej. Po zakończeniu II wojny światowej kościół przekazany został katolikom i wyremontowany wspólnym wysiłkiem mieszkańców wsi. W 2017 roku przetoczyła się przez wieś potężna nawałnica, która przechyliła dzwonnicę. Wierni parafii pod wezwaniem MB Królowej Polski mimo strachu przychodzą w każdą niedzielę na 11-stą by uczestniczyć w nabożeństwie. Na wszelki wypadek siadają z przodu świątyni.
Tekst: na podstawie Wikipedii Izabela Nowak
O keszu: współrzędne skrzynki pokazują wejście do świątyni.
Kordów do kesza szuja w Waypointach.
Etap | Symbol | Typ | Współrzędne | Opis |
---|---|---|---|---|
1 | Punkt końcowy | --- | miejsce ukrycia kesza |