Pałac w Jarocinie wzniesiono w latach 1848-1865 dla Władysława Radolińskiego herbu Leszczyc, według projektu architekta Friedricha Augusta Stülera, w nowym miejscu, gdyż warunki na starym kopcu (gdzie stał wcześniej zamek) były do budowy nieodpowiednie.
Pierwszy etap prac zamknięto w latach 1848-1858, gdy ukończono prace przy pałacu (sutereny i piętro rezydencji). Następnie do 1865 roku trwało wyposażanie wnętrza.
Przebudowy pałacu miały miejsce w latach 1881-1910. Dotyczyły one częściowej zmiany i wystroju wnętrza. Oranżerię oraz tzw. „kaplicę” przy niej zamieniono na jadalnię i pomieszczenia dla służby. Dostawiono piętrowe przybudówki do wsch. i zach. elewacji pałacu z łazienkami. W latach 1911-1914 roku miała miejsce budowa wschodniego skrzydła pałacu. W 1917 roku w wyniku pożaru pałacu zniszczone zostały bezpowrotnie bogate zbiory biblioteczne oraz bogate wyposażenie pałacowe. Po pożarze obiekt już nie odzyskał dawnej świetności. Równolegle z budową pałacu trwało zakładanie parku, przy którego realizacji zintensyfikowano prace po 1857 roku. Istnieje domniemanie nie do końca potwierdzone, że Peter Joseph Lenne’ współpracował z F. A. Stülerem przy realizacji ogrodu-parku w Jarocinie. Niepodważalne zasługi w realizacji parkowej położył również sam hrabia Władysław Radoliński. Park o powierzchni prawie 30 ha założono na gruntach folwarku Bogusław. Od strony południowej była część ozdobna, a od północnej krajobrazowa. W latach 60. XX wieku zbudowano na terenie parku amfiteatr.
Najstarszymi elementami zespołu pałacowo-parkowego w Jarocinie są kościół św. Ducha oraz Fortalicium, tzw. Skarbczyk. Późnogotycki, murowany kościół szpitalny, którego pozostałości zachowały się do dziś wzniesiony został w 1516 roku i związany był z Bractwem Ubogich. Kościół w latach 1793-1794 był jeszcze w użytkowaniu, w 1833 roku przestano odprawiać w nim nabożeństwa i od tego czasu obiekt pozostaje ruiną.
Tzw. Skarbczyk usytuowany na tzw. kopcu, jest pozostałością późnośredniowiecznego zamku (Fortalicium) właścicieli Jarocina pochodzącego z 1 ćw. XV wieku. W 1791 roku wschodnie skrzydło starego zamku popadło w ruinę. W 1894 roku wzniesiono obecną budowlę, w której mieściło się archiwum familii Radolińskich. W 1958 roku miało miejsce odnowienie budynku, w którym obecnie mieści się muzeum. Na terenie zespołu przy bramie wjazdowej usytuowany został dom ogrodnika z mieszkaniem dla portiera, który zbudowano po 1897 roku. Majątek jarociński był własnością rodu Radolińskich do 1945 roku.
https://zabytek.pl/pl/obiekty/jarocin-zespol-palacowo-parkowy