6 Rawsko-Ruski Rejon Umocniony Punkt Oporu Wielki Dział

Linia Mołotowa – pas sowieckich umocnień ciągnących się wzdłuż linii demarkacyjnej z III Rzeszą, wytyczonej po podziale Polski, dokonanym przez okupantów w 1939 roku na mocy traktatu o granicach i przyjaźni z 28 września 1939 r. Rezultatem agresji ZSRR na Polskę było przesunięcie granic Związku Radzieckiego na zachód. Musiała zostać zmieniona koncepcja obrony terytorium, tym bardziej że Józef Stalin planował wojnę z Niemcami. Dotychczasowy system działań obronnych opierał się na tzw. Linii Stalina. Był to pas fortyfikacji ciągnący się wzdłuż poprzednich granic, od Karelii do Morza Czarnego. Ze względu na długość tej granicy system opierał się na oddzielonych od siebie rejonach umocnionych, osłaniających główne kierunki operacyjne. Pomiędzy nimi znajdowały się duże nieumocnione tereny.

Do prac projektowych nad umocnieniem nowej granicy przystąpiono już w październiku 1939 roku, a prace budowlane rozpoczęły się 26 czerwca 1940 roku (źródło: Wikipedia).

Więcej informacji:

• Wikipedia https://pl.wikipedia.org/wiki/Linia_Mołotowa
• Grupa Badawcza Kriepost https://kriepost.org
• Hauba – Przenikliwy świat chłodu stali i betonu http://hauba.pl/
• Powolne dreptanie po Roztoczu https://fotoroztocze.wordpress.com/
• Fortyfikacje Linia Mołotowa – Punkt oporu Wielki Dział - mapa Wydawnictwa Casamata i Grupy Badawczej Kriepost – (2021)
• T. Bereza, P. Chmielowiec, J. Grechuta, W cieniu „Linii Mołotowa”. Ochrona granicy ZSRR z III Rzeszą między Wisznią a Sołokiją w latach 1939-1941, Rzeszów 2002

Dwukondygnacyjny schron do ognia bocznego - półkaponiera przeciwpancerna OPPK (орудийно-пулеметный полукапонир, orudijno- pulemiotnyj połukaponir).

Numeracja według Grupy Badawczej Kriepost: 06-WD-04.

Uzbrojenie:

• 1 zestaw DOT-4. Zestaw składał się z z armaty czołgowej wz. 1934 20-K kalibru 45 mm sprzężonej z ciężkim karabinem maszynowym DS-39 kalibru 7,62 mm, zamontowanych na lawecie i osadzonych w pancerzu skrzyniowym. Armata 20-K miała kąt podniesienia od -12° do +12° oraz sektor ostrzału wynoszący 60° (30° w prawo i 30° w lewo). Zasięg strzału do 3000 metrów. Szybkostrzelność od 20 do 25 strz./min. W jarzmie powyżej armaty osadzona była także lufa zasilanego z taśmy i chłodzonego powietrzem ciężkiego karabinu maszynowego DS-39 o szybkostrzelności teoretycznej 700–1100 strz./min oraz wspólny dla obu broni celownik optyczny KT-1. Całkowita masa zestawu DOT-4 wynosiła 2364 kg. Obsługa stanowiska składała się z czterech osób.
• 1 zestaw NPS-3. Zestaw składał się z ciężkiego karabinu maszynowego Maxim wz. 1910/1930 kalibru 7,62 mm, zamontowanego na lawecie i osadzonego w pancerzu skrzyniowym. Lufa chłodzona wodą. Kąt podniesienia lufy wynosił od -12° do +12° (są źródła, które podają -10° do +10°), sektor ostrzału 60° (30° w prawo i 30° w lewo). Maksymalna donośność wynosiła 5000 metrów, zaś skuteczny zasięg ognia wynosił 2200 metrów. Szybkostrzelność teoretyczna ckm Maxim wynosiła 600 strz./min, praktyczna zaś od 250 do 300 strz./min. Masa zestawu około 1500 kg. Obsługa liczyła trzy osoby.

Brał udział w walkach, uszkodzony.

Zachowany pancerz NPS-3.

Schron otwarty.

Kesz:

- weź coś do pisania.

- PET, ukryty w wielopniu, spojler pomoże.

Aby skrzynka przetrwała jak najdłużej: bardzo proszę o dokładne zakręcanie pojemnika i zamaskowanie.

Schrony są miejscami niebezpiecznymi. Większość jest co prawda zamknięta, nawet w tych są rowy diamentowe i dostęp na dach. Sugeruję więc wycieczkę w co najmniej dwie osoby. Naładowany telefon (może nie być zasięgu). Latarka. W otwartych schronach można napotkać niezabezpieczone zejścia na niższy poziom, otwory technologiczne (również na dachu), wystające pręty, etc.