Wieże ciśnień, określane także mianem wież wodnych lub wież wodociągowych, zaczęto budować na ziemiach polskich w latach 70. i 80. XIX w. Najczęściej definiuje się je jako budynki o charakterze technicznym, w których górnej części umieszczony jest zbiornik wodny. Ze zbiornika woda rozprowadzana jest siecią wodociągową do miejsc jej odbioru. Wcześniej wykorzystywano inne, mniej wydajne rozwiązania technologiczne.

Budowa systemu dostarczania wody dla mieszkańców Wschowy rozpoczęła się w chwili założenia miasta w XII wieku. Z 1310 roku pochodzi przywilej księcia żagańskiego Henryka IV Wiernego dla Wschowy, dotyczący posiadania łaźni miejskiej. W 1532 roku król Zygmunt I Stary wydał pozwolenie na zorganizowanie wodociągów. W 1571 roku ruszył system nawadniania fos miejskich wodą doprowadzoną ze stawów znajdujących się niedaleko Przyczyny Górnej. Poprzez konstrukcję rur drewnianych, według projektu Hansa Knappe, woda docierała do fos oraz kast umiejscowionych na rynku przy ratuszu. Pierwsze wodociągi stanowiły system otwartych drewnianych rur do grawitacyjnego rozprowadzania wody. Mieszkańcy Wschowy przez wieki czerpali wodę również z kopanych studni.

W 1913 roku rozpoczęto prace nad nowoczesnym wodociągiem miejskim. Zbudowano stacje pomp zasilane silnikami gazowymi oraz wyposażone w odżelaziacze. Prace zakończyły się w 1914 roku. Wieżę ciśnień umiejscowiono na północy, na przeciwległym krańcu miasta, w parku miejskim przy szosie wylotowej w kierunku Wolsztyna.

Rozwój miasta i techniki spowodował w latach osiemdziesiątych XIX wieku uruchomienie wodociągu grawitacyjnego, który wodę ze stawu dostarczał do miejskiego basenu. W 1909 roku rada miejska rozpoczęła prace nad realizacją nowoczesnego wodociągu miejskiego. W wyniku konkursu ogłoszonego w 1910 roku wykonanie inwestycji powierzono Maxowi Hemplowi z Berlina. Jako źródło wody wskazano ujęcie w pobliżu cukrowni, w południowej części miasta. W sierpniu 1911 roku władze dokonały zakupu gruntu od właściciela majątku w Przyczynie Górnej, majora Alfreda Zürna.

Wybudowano tam kompleks budynków o charakterze mieszkalnym i gospodarczym. W bezpośrednim sąsiedztwie zorganizowano Wschowską wieżę ciśnień, która jest przykładem nowych rozwiązań w architekturze komunalnej. Max Hempel, który odpowiadał za ten projekt, odszedł od XIX-wiecznego historyzmu i wprowadził rozwiązania charakterystyczne dla modernizmu. Słupowa konstrukcja nośna stanowiąca oparcie dla zbiornika o pojemności 250 m⊃3; była jednocześnie bardzo nowoczesnym rozwiązaniem. Dominująca w krajobrazie wieża (o wysokości ok. 36 m) do dnia dzisiejszego spełnia swoją funkcję. W 2011 roku Zarząd Spółki Komunalnej Wschowa postanowił rozpocząć obchody 100-lecia wschowskich wodociągów, m.in. przywracając pamięć o początkach systemu dostarczania wody do miasta. Nocturna iluminacja budowli zachęca do spacerów nie tylko w dzień.

Na północnym krańcu Parku Wolsztyńskiego rozpoczyna się "Bluszczowy Szlak", który został wyznaczony w 2011 roku. Warto podążać jego ścieżkami, aby bliżej poznać przyrodę i historię tego miejsca. Przy relikcie dawnego pomnika upamiętniającego żołnierzy poległych w czasie bitwy pod Wschową w 1706 roku znajduje się tablica informacyjna przybliżająca historię jednej z największych bitew I wojny północnej.

Kesz:

Spontaniczny mikro kesz - choć nie byłbym sobą jakbym go nie zamaskował. Obecnie to sam pojemnik - bez maskowania. Weź coś do pisania❗

W okolicy jest także keszyk reaktywacyjny. Proszę o kontakt i fotki w razie nieznalezienia oryginału najlepiej sms na tel.730354150