Folwark Laryszka -Laruschka

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

Folwark Larischka / Laryszka powstał pod koniec XVIII w. W czasach gdy właścicielem okolicznych terenów był Karl Joseph von Larisch – stąd nazwa Laryszka. Zabudowania znajdowały się w pobliżu Henrykowa, na południu od Suchodańca. Larischowie byli właścicielami folwarku do roku 1772. Następnie przez kilkadziesiąt lat zmieniała swoich właścicieli. W roku 1811 folwark trafił do rąk rodziny Strachwitzów. W tym czasie w folwarku hodowano owce rasy Merino, z których pozyskiwano wełnę. Na terenie folwarku znajdował się mały dom mieszkalny, studnia głęboka na 80 m., wolno stojąca piwnica, szopa, duża stodoła, duża owczarnia oraz chlew. Zabudowania były ułożone w kształcie podkowy. Od strony Suchodańca do folwarku prowadziła urokliwa polna droga obsadzona brzozami. Folwark ten należał do rodziny Strachwitzów do roku 1934, gdyż zostali zmuszeni oni do sprzedania Laryszki ze względu na długi, w które popadli przy odbudowie swojego pałacu w Izbicku. Przypomnijmy, iż pałac ten został spalony przez powstańców w czasie III powstania śląskiego. Nowym właścicielem zostało Towarzystwo Ziemskie, w tym czasie władze niemieckie zmieniły nazwę na Waldvorwerk („leśny folwark”). Już kilka lat później odsprzedało podupadający folwark Josefowi Gross z Leśnicy. Do transakcji doszło w 1940 r. Nowy właściciel zabrał się do prac remontowych i sprowadził duże ilości materiałów budowlanych, wtedy na jego nieszczęście zabudowania przejęła armia niemiecka, tworząc w nich magazyny dla części samolotowych z pobliskiego lotniska. Po wojnie z braku właściciela, który zmarł w 1947r. zgromadzone materiały zostały rozkradzione oraz częściowo rozebrano zabudowania folwarku. Uzyskane w ten sposób materiały okoliczni mieszkańcy przeznaczyli na powojenną odbudowę swoich domostw. Ostateczny los tego miejsca został przesądzony w 1950 r. przez nadleśnictwo, kiedy to rozebrano ruiny, zasypano studnię gruzem i teren Laryszki został zalesiony. W chwili obecnej nie ma po tej osadzie najmniejszego śladu i została tylko w pamięci mieszkańców. 

Ciekawostaka o Laryszce 

Z tym miejscem był związany Kurt Tschenscher (1928 – 2014), jeden z najsłynniejszych niemieckich sędziów piłkarskich. Jego matka Emma Mainka mieszkała i pracowała w naszym folwarku po I wojnie światowej. Ojciec Martin Tschenscher pochodził z obecnej części Siemianowic Śląskich. Emma i Martin poznali się po tym, jak Martin rozpoczął pracę w Szymiszowie na wapiennikach. W Szymiszowie 5 Października 1928 r. urodził się Kurt Tschenscher. Po wyprowadzce na Śląsk, młody Kurt interesował się piłką nożną i grał w śląskich klubach piłkarskich. Pod koniec II wojny światowej 17- letni Kurt został powołany do armii i trafił do niewoli amerykańskiej, z której został szybko zwolniony. Po wojnie został sędzią piłkarskim i szybko zaczął się piąć po szczeblach kariery w Niemieckim Związku Piłki Nożnej DFB. Został wyznaczony do najważniejszych meczów w piłce europejskiej m. in. do Finałów o Puchar Niemiec i Puchar Europy. Jednak do światowej historii piłki nożnej przeszedł za sprawą żółtej kartki. Przed mundialem w Meksyku w roku 1970 wprowadzono nową formę kary dla piłkarzy za niesportowe zachowanie. Kurt Tschenscher miał okazję sędziować wtedy mecz otwarcia pomiędzy Meksykiem a ZSRR. W 31 minucie meczu pokazał pierwszą w historii żółtą kartkę i tym sposobem przeszedł do historii piłki nożnej . W 1971 roku Tschenscher sędziował ostatni mecz Pelé-go dla Brazylii, na zakończenie którego otrzymał koszulkę Brazylijczyka. Zmarł on 13 Sierpnia 2014 r. w wieku 85 lat. 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

  Opis pochodzi z 

https://www.facebook.com/807317309645115/posts/pfbid02PbjS7PZwbXCbcy9MxxkcnGxzW3djBgH951yiFV9uXWmGgbxqgHLqmXiiDCkQ72rnl/

Kesz to żadna rewelacja zwykłe mikro na kordach. Bardziej chodzi tu o historię i miejsce.

Kesz na starcie zawiera logbook.

Nie spojleruję zobacz sam na żywo.