Zakon rycerski Templariuszy (Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona) powstał prawdopodobnie w 1119 roku w Jerozolimie, a założyło go kilku francuskich rycerzy. Zadaniem zakonu była pomoc dla pielgrzymów do ziemi świętej i ochrona szlaków pielgrzymkowych. Z czasem włączyli się do walki z poganami. Templariusze cieszyli się uznaniem wśród władców, którzy nadawali im majątki praktycznie w całej ówczesnej Europie. Templariusze potrafili zagospodarować i rozwijać otrzymane majątki, które przynosiły im duże dochody. Dochody z majątków były przeznaczane na bieżącą działalność, pomoc ubogim i chorym oraz na cele prowadzenia krucjat.

Aleee... Dosyć o Templariuszach! Słyszeliście kiedyś o Zakonie Maltańskim?

Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników Świętego Jana, z Jerozolimy, z Rodos i z Malty (łac. Supremus Militaris Ordo Hospitalarius Sancti Ioannis Hierosolymitani Rhodiensis et Melitensis, pot. szpitalnicy, joannici, kawalerowie maltańscy) – katolicki zakon rycerski.

Zakon wywodzi swój rodowód bezpośrednio ze średniowiecznych bractw i zakonów rycerskich, powstałych na Bliskim Wschodzie na fali pierwszych wypraw krzyżowych. Odegrał znaczącą rolę w historii Europy, głównie ze względu na swój – istotny kiedyś – potencjał militarny i znakomitą flotę wojenną. Joannici położyli także olbrzymie zasługi w dziele organizacji i prowadzenia pierwszych średniowiecznych szpitali na kontynencie europejskim.

Zakon uznawany jest przez szereg państw za suwerenny podmiot prawa międzynarodowego. Jego nieruchomości: dwie w Rzymie i jedna na Malcie mają status eksterytorialności. Zakon jest stroną umów międzynarodowych, utrzymuje stosunki dyplomatyczne, bierze udział w życiu dyplomatycznym, konferencjach międzynarodowych, działa jako obserwator w różnych organizacjach (ONZ, UNESCO, UNICEF, Unia Łacińska). Jednak nie można mówić o wyłącznym obywatelstwie zakonu – istnieje ono obok macierzystego.

Fort Saint Angelo (malt. Forti Sant'Anġlu lub Fortizza Sant'Anġlu) jest wielkim fortem w Birgu na Malcie, w środku Grand Harbour. Zbudowany w czasach średniowiecza jako zamek zwany Castrum Maris lub Castello al Mare. Został przebudowany w latach 1530. - 1630. przez Zakon św. Jana jako fort z bastionami, nazwany Fort Saint Angelo, i jest najbardziej znany jako główna kwatera Zakonu podczas Wielkiego Oblężenia Malty w roku 1565.

Fort zajmowany był przez garnizon brytyjski w latach 1800-1979, zakwalifikowany jako kamienna fregata, znana jako HMS Egmont, a później HMS St Angelo. Fort uległ poważnym zniszczeniom w czasie II wojny światowej, lecz został odnowiony. W roku 1998 górna część fortu została zwrócona Zakonowi Maltańskiemu. Fort umieszczony jest na maltańskiej wstępnej liście światowego dziedzictwa UNESCO od roku 1998, jako część „Knights' Fortifications around the Harbours of Malta” (Fortyfikacje Rycerzy wokół portów na Malcie).

Data jego pierwotnej budowy jest nieznana. Jednakże jest duże prawdopodobieństwo istnienia budynków z okresu prehistorycznego lub klasycznego na tym miejscu, spowodowane znalezieniem kilku dużych bloków muru ciosowego oraz kolumn z egipskiego różowego granitu w górnej części fortu. Jest prawdopodobne, że początkiem fortyfikacji w tym miejscu jest późne Średniowiecze. Pozostałości wieży, datowanej na wiek XII, można zauważyć wśród najnowszych prac. Pierwsze wzmianki o Castrum Maris („Zamek nad morzem”) zostały znalezione w dokumentach z lat 1240.

Kiedy Zakon Rycerzy Joannitów przybył na Maltę w roku 1530, zdecydowali się osiedlić w Birgu, a Fort St. Angelo został siedzibą Wielkiego Mistrza, który odnowił Castellan's House i kaplicę św. Anny. Rycerze uczynili fort swoją główną budowlą obronną i mocno go przezbroili i przebudowali, włączając w to odcięcie suchego rowu obronnego i zamienienie go w fosę oraz budowę D'Homedes Bastion w roku 1536.

Fort St. Angelo powstrzymał Turków podczas Wielkiego Oblężenia Malty, podczas którego udało się zdezintegrować turecki atak na Sengleę 15 sierpnia 1565 roku. W następstwie oblężenia, na cyplu Sciberras po przeciwnej stronie Grand Harbour, Rycerze zbudowali ufortyfikowane miasto Valletta i przenieśli tam swoje centrum administracyjne.

5 grudnia 1998 roku została podpisana umowa pomiędzy Maltą a Suwerennym Rycerskim Zakonem Szpitalników Świętego Jana, w myśl której Zakon otrzymał górną część Fortu Saint Angelo, włączając w to Dom Wielkiego Mistrza (Grand Master's House) i kaplicę św. Anny (Chapel of St Anne), z ograniczoną eksterytorialnością.W myśl umowy, flaga Malty może powiewać razem z flagą Zakonu na widocznym miejscu ponad Fortem Saint Angelo. Zakon nie może udzielać nikomu azylu i sądy maltańskie mają pełną jurysdykcję z zastosowaniem prawa Malty. Odnowa fortu, koordynowana przez Heritage Malta, została zakończona we wrześniu 2015 roku. Otwarty po renowacji fort jest główną atrakcją turystyczną dla zwiedzających, ukazując swoją historię i rolę na przestrzeni wieków oraz pełniąc funkcję miejsca programów edukacyjnych i imprez kulturalnych oraz doświadczeń historycznych „na żywo”

Teraz pora, abyś Ty wciągnął flagę nad leśnym fortem.

Aby odnaleźć maszt dokonaj prostych obliczeń:

X = rok przybycia Joannitów na Maltę - rok pochodzenia dokumentów z pierwszymi wzmiankami + 278

Y = rok podpisania umowy - rok Wielkiego Oblężenia - 50

i podstaw poniżej:

N 52 43.X

E 014 49.Y