Po drugiej stronie ronda znajduje się urokliwa ceglana willa z 1898 r. Należała ona kiedyś do dyrektora Węgorzewskiej Fabryki Kafli i Wyrobów Glinianych. Zakład założył Heinrich Sommerfeld w 1895 r. W fabryce powstawały zarówno zwykłe kafle kuchenne, jak i ozdobne. Do produkcji wykorzystywano złoża gliny znajdujące się za dworcem kolejowym.
W okresie międzywojennym węgorzewska fabryka weszła w skład spółki akcyjnej wraz z podobnymi zakładami w Emilienthal pod Miłomłynem i w Dułach pod Oleckiem. Węgorzewską centralę zamknięto w 1931 r. przenosząc siedzibę firmy do Emilienthal. Do dzisiaj w wielu domach w mieście i okolicy można jeszcze ogrzać się przy piecach zbudowanych z węgorzewskich kafli.
Na zdjęciach - kafle piecowe z tej fabryki. Na pierwszym kaflu u góry widzimy logo emilianowskiej fabryki T.A.G. Tonindustrie AG, Emilienthal, czyli mniej więcej w swobodnym tłumaczeniu: Wytwórnia Pieców i Gliny Spółka Akcyjna. Znak niżej to V.D.K. - Vertrieb Deutches Kachel (Zbyt Niemieckich Kafli). Na następnym zdjęciu kafel z odmienną wersją logo (prawdopodobnie wcześniejszą) - Emilienthal Verband Fabrik - Zrzeszenie fabryk w Emilianowie.
Bibliografia załącznikowa:
http://www.wegorzewskispacerownik.pl/properties/6/