Drewniany kościół pw. Św. Szymona i Judy Tadeusza Apostoła w Nidku jest najważniejszym obiektem zabytkowym gminy Wieprz oraz jednym z najstarszych na ziemi wadowickiej. Jest to budowla o wysokim poziomie artystycznym i konstrukcyjno-technicznym, w charakterze znamiennym dla sztuki gotyku.

Obiekt został wzniesiony i konsekrowany w 1536 lub 1539 roku, zapewne na miejscu wcześniejszego, gdyż miejscową parafię utworzono już w 1313 roku. Jego fundatorem był właściciel całej wsi, Mikołaj z Nideckich herbu Wieże. W 1555 roku świątynia została sprofanowana i od tego momentu przez ponad 100 lat pełniła funkcję zboru, najpierw kalwińskiego, później ariańskiego. W 1617 roku dobudowano wieżę z nadwieszona izbicą, w tym czasie powstały też okalające budowlę soboty. Po 1669 roku kościół wrócił w ręce katolików. W XX wieku po pierwszej wojnie światowej przeprowadzano jego gruntowne remonty. W latach 1685 i 1706 został restaurowany - zapewne wtedy dobudowano wieżyczkę na sygnaturkę. W pierwszej połowie XIX wieku wykonano nową polichromię wnętrz. W latach 60-tych XX wieku powiększono wnętrze przez wyburzenie ściany między kościołem a wieżą. Zabytek jest sukcesywnie remontowany od 2009 roku.

Budynek sakralny w Nidku jest jednonawowy, z węższym, wielobocznie zamkniętym prezbiterium z zakrystią od północy oraz z wieżą od zachodu. Jest to obiekt drewniany, na wysokiej, kamiennej podmurówce, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, szalowanej pionowo deskami z listwowaniem na stykach desek, częściowo osłonięty gontem. Nawa i prezbiterium nakryte są wspólnym dachem jednokalenicowym, krytym gontem. Wokół budynku znajdują się otwarte soboty, przy wieży szalowane deskami. Wieża zwężona ku górze, z nadwieszoną izbicą - w konstrukcji słupowej, zwieńczona ostrosłupowym hełmem krytym blachą.

Zabytkowy kościół położony jest na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Część wyposażenia świątyni jest również wpisana do rejestru zabytków (ruchomych). We wnętrzu nakrytym drewnianymi stropami można podziwiać gotyckie detale ciesielskie. Najstarszym zabytkiem wewnątrz kościoła jest chrzcielnica z XVI w. Pozostałe wyposażenie jest przeważnie barokowe: ołtarze główny i boczne, krucyfiks na belce tęczowej oraz chór muzyczny. Na ścianach i stropach widnieją malowidła architektoniczne z zastosowaniem iluzji.