Początkowo był to folwark książąt cieszyńskich z połowy XV wieku. Przebudowany w I poł. XVI wieku na dwór obronny w stylu renesansowym przez ród Mitmayerów. Później wielokrotnie zmieniał zarządców, którymi były szlacheckie rody Sobków, Marklowskich, Spensów a w XVIII wieku także Habsburgów. W 1789 r. we dworze tymczasowo mieszkały elżbietanki, gdy ich klasztor przy cieszyńskim Rynku spłonął podczas wielkiego pożaru miasta w 1789 r. Przebudowy, w tym ostatnia z 1909 r. dokonana przez Stonawskich, zatarły pierwotny charakter budowli. Dziś jest to dwukondygnacyjna wieża z przylegającym do niej piętrowym budynkiem. Obiekt jest obecnie własnością prywatną. Przed dworem, na skrzyżowaniu ulic Stefana Żeromskiego i Władysława Reymonta, stoi figura św. Jana Nepomucena z 1729 r.