Kraina Palearktyczna stanowi część Królestwa Arktogea. Jest to najobszerniejsza z krain zoogeograficznych. Swym zasięgiem obejmuje całą Europę, przeważającą część Azji oraz północną część Półwyspu Arabskiego i Afryki. Na terenie Azji sąsiaduje z Krainą Orientalną, granicą rozdzielającą te krainy są Himalaje. Natomiast w Afryce sąsiaduje z Krainą Etiopską wzdłuż pustynnych obszarów Sahary. Granice między krainami stanowią głównie bariery fizyczne, przykładowo obszary górskie czy wyżynne a nie granice państw. 

Ze względu na fakt, że teren krainy palearktycznej jest bardzo obszerny, obejmuje różne strefy klimatyczne i roślinne, występują różnice między wschodem a zachodem. Przykładowo w zachodniej części mamy europejskiego jelenia (Cervus elaphus), natomiast we wschodniej Syberii jest jeleń maral (Cervus elaphus sibiricus) lub izubr (cereus elaphus xanthopygus). W niektórych sytuacjach zastępują się zwierzęta mało spokrewnione. Na terenie wysokich gór Europy pospolicie występuje kozica (Rupicapra rupicapra). Azje  centralną i wschodnią zamieszkuje antylopa goral (Nemorhaedus goral) i bezrogi piżmowiec (Moschus moschiferus). 

W Krainie Palearktycznej nie ma papug. Do grona ptaków należy m.in. bażanty, drozdy, ptaki drapieżne czy kaczkowate. Rodziny te mają bardzo szerokie rozmieszczenie. 

W kwestii gadów, kraina ta nie posiada charakterystycznych gatunków. Występują tu różnego rodzaju jaszczurki, węże czy żółwie natomiast w Chinach, gdzie występuje Kraina Palearktyczna oraz Orientalna, są aligatory. 

Dość obszernie występują tu płazy. Obficie stanowią je płazy ogoniaste. Znajdują się tu płazy takie jak traszki pospolite, europejskie salamandry czy ślepe odmieńce (Proxteus) z adriatyckich jaskiń oraz w obszarze Azjatyckim występują salamandry olbrzymie, które mogą mieć długość do 160 cm. Z kolei z rodziny płazów bezogoniastych występują pospolite żaby i ropuchy o szerokim rozprzestrzenieniu. 

Kraina Palearktyczna składa się aż z sześciu dzielnic. 

Dzielnice i typowe przedstawiciele zwierząt: 

1. Europejsko-syberyjska: jeleń europejski, sarna europejska, koziorożec alpejski, los, wilk, niedźwiedź brunaty, dzik, żubr, łasica, kuna, rybołów, głuszec, orzeł bielik 

2. Pustyń: wielbłąd dwugarbny (baktrian), antylopy: suhaki, nilgau; drop drobny, koń Przewalskiego, osioł dziki, pyton tygrysi, gepard azjatycki 

3. Mandżurska: tygrys syberyjski, panda wielka, jenot, aligator chiński, jeleń wschodni, żuraw japoński 

4. Tybetańsko-chińska: panda wielka, niedźwiedź himalajski, jak 

5. Śródziemnomorska: muflon, gekon, daniel, jeżozwierz 

6. Saharyjsko- arabska: wielbłąd jednogarbny (dromader), gazele, oryks szablorogi 

Źródła: 

1.George Wilma, 1970, Geografia zwierząt, Warszawa, PAN

2. Tomasz Umiński, 1974, Zwierzęta i kontynenty, zoogeografia popularna, Warszawa, Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne 

3. Martyn Bramwell ; konsultacja Sir Julian Huxley ; tł. Roman Guziak, Tomasz Kokurewicz, Tadeusz Piotrowski 1994, Wielki Atlas Zwierząt, Warszawa, wydawnictwo: Mewa 

Pamiętaj, że w ZOO jesteś gościem nie krzycz, nie dokarmiaj, nie głaszcz.

Skrytki nie są blisko zwierząt, jeśli skrytka przymocowana jest na stałe wyciągnij logbook nie zrywając trytytek.

Ścieżka krain zoogeograficznych powstała za zgodą ogrodu zoologicznego.

Ścieszka skrytek krain zoogeograficznych stworzona pod patronatem Fundacji im. Anny Pasek

Więcej informacji o krainach zoogeograficznych, ogrodach zoologicznych, wykorzystaniu technologiach geoinformacyjnych oraz zadania dotyczące tych zagadnień https://zoo-geocaching-annapasek.hub.arcgis.com