Baszta Czarownic to zabytek z XIII wieku. Cenny przykład średniowiecznej, miejskiej architektury obronnej.
Baszta znajduje się po północnej stronie średniowiecznego miasta w ramach fortyfikacji miejskich.
Basztę Więzienną wzniesiono pod koniec XIII w. jako jedną z trzydziestu siedmiu baszt łupinowych należących do pierścienia murów obronnych. Budowla została wzniesiona z kamienia i cegły ceramicznej na zaprawie wapiennej. Zwieńczeniem jest stożkowy, ceramiczny hełm z chorągiewką pogodową i platformą widokową (niedostępna dla zwiedzających).
W XVII w. mieściło się w niej więzienie, a później magazyn prochu.
W 1783 r. w murze miejskim przy baszcie wybito furtę nazywaną Bramą Pożarową.
W 1821 r. przystosowano ją do ruchu kołowego i od tego czasu nosiła nazwą Nowej Bramy
Na jednym z gzymsów przysiadła na miotle jedna z czarownic z miejskiego szlaku. Trzeba ją wypatrzyć.