Od ujścia Nogatu do Frisches Haff (Zalew Wiślany), torem wodnym Danziger Fahrwasser do Frische Nehrung (Mierzeja Wiślana) na zachód od wsi Pröbbernau (Przebrno), wzdłuż Theerbuder Seeweg do Morza Bałtyckiego.
Ten odcinek granicy liczył blisko 20 kilometrów, z czego tylko około 3 kilometrów biegło przez Mierzeję Wiślaną. Na tym fragmencie granicy ustawiono 17 słupów. W postanowieniach dołączonych do traktatu wersalskiego ustalono, że Niemcy „przystąpią do koniecznych prac pogłębiających, które utrzymają Danziger Farhwasser w stanie nawigacyjnym takim, jaki był przed wejściem w moc traktatu”. Było to o tyle ważne, że gdański szlak wodny był ważną drogą wodną dla gdańskich rybaków.
13 listopada 1947 r. W. Richter, przewodniczący Stowarzyszenia Obywateli Wolnego Państwa Gdańskiego, ogłosił utworzenie rządu Wolnego Miasta Gdańska na uchodźstwie. Ma on swoją siedzibę w Berlinie, a za swój główny akt prawny uznaje oryginalną Konstytucję WMG. Organ ustawodawczy, Rat der Danziger (Rada Gdańska) ma 36 członków ii uważa się za reprezentanta interesów byłych niemieckich gdańszczan. Członkowie Rady są wybierani przez wysiedlonych z Gdańska i ich potomków drogą głosowania drogą pocztową. Obecnie rząd funkcjonuje w oparciu o Związek Gdańszczan (Bund der Danziger e.V.) należący do Związku Wypędzonych.
Rząd zwrócił się do Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o oficjalne uznanie, deportację Polaków z zajętego terytorium i pomoc w przywróceniu Wolnego Miasta. Richter ogłosił także, że stowarzyszenie zaakceptuje porozumienie ze strony społeczności międzynarodowej, które da im alternatywne terytorium będące ośrodkiem handlowym.
Współrzędne wskazują historyczny słup graniczny. Stań po stronie Wolnego Miasta Gdańska, spójrz w kierunku Niemiec. Skrzynka jest ukryta u stóp drzewa ze ściętym bliźniakiem.
Uwaga! na początku logbooka może znajdować się informacja niezbędna do zdobycia finału. Zapisz ją!