Od punktu Pieckel/Weissberg (Piekło/Biała Góra), Nogatem do Frisches Haff (Zalew Wiślany).
Liczący 58 kilometrów odcinek granicy biegł w zasadzie środkiem koryta Nogatu. Tylko w okolicach Wernersdorf (Pogorzała Wieś) na odcinku kilku kilometrów granica przechodziła na wschodni brzeg rzeki, a w rejonie mostów malborskich na brzeg zachodni, zatrzymując przyczółki w Kałdowie po stronie niemieckiej. Na całym odcinku sekcji F ustawiono 24 słupy graniczne.
Kształtowanie krajobrazu żuławskiego związane jest bezpośrednio z działaniem Wisły, która zasypując nanosami południową część Zatoki Gdańskiej, przyczyniła się do przesunięcia swego ujścia w kierunku północnym. Zjawisko to zostało zapoczątkowane ok. roku 3000 p.n.e. Gdy Wisła rozpoczęła proces kształtowania delty, w południowej części Żuław pojawili się pierwsi osadnicy. Miało to miejsce w 2700-2500 roku p.n.e.
Początki odwadniania Żuław przypadają na XII wiek, kiedy to na odcinku kilkunastu km, wzdłuż Wisły usypano pierwszy wał przeciwpowodziowy. Usypywane wały, praca wiatraków odwadniających, zastąpionych w późniejszym okresie nowszymi urządzeniami spowodowały, że ukształtował się tutaj rozległy teren sprzyjający gospodarce.
Pod koniec wojny, w marcu 1945 roku, cofająca się armia niemiecka wysadziła w 16 miejscach wały przeciwpowodziowe i tamy Martwej Wisły, Nogatu, Raduni, Tugi i Kanału Młyńskiego w Tczewie. Wdzierająca się woda zalała ponad 120 tys. ha ziemi, a blisko 40 tys. ha zamieniła w mokradła i bagna. Zniszczony został cały dobytek Żuław: urodzajne pola, drogi, wały, groble, mosty, śluzy, przepompownie, linie kolejowe i wiele innych. Ofiarą zalania padło również tysiące domów, budynków i zagród.
Natychmiast po wyzwoleniu rozpoczęto prace nad odbudową gospodarki na Żuławach. W pierwszej kolejności naprawiono wały, śluzy i stacje pomp, a osuszanie terenów trwało do końca 1948 roku. Na osuszone i wyludnione obszary zaczęli napływać osadnicy z głębi kraju i repatrianci z ZSRR, a rozmieszczenie ich było jak najbardziej przypadkowe. Nowi mieszkańcy, nie znając tutejszych warunków przyrodniczych, niejednokrotnie przegrywali walkę z żywiołem.
Charakterystycznym elementem krajobrazu jest bardzo gęsta sieć wodna - naturalna i sztuczna. Znajduje się tu ponad 3.5 tys. kanałów i 11 tys. rowów melioracyjnych. 28% powierzchni stanowi depresja.
Wybudowana w 1943 roku stacja pomp w Osłonce umożliwiła obniżenie poziomu wody w zlewni Kanału Panieńskiego o ponad 2 metry i osuszenie części Zalewu Wiślanego, zwanego Zakątkiem Stobieckim.
Skrzynka to pet pod kordami
Uwaga! na początku logbooka może znajdować się informacja niezbędna do zdobycia finału. Zapisz ją!