Od punktu Niestępowo/Löblau (Lublewo Gdańskie), między Borczem i Meidahnen (Majdany) do Jeziora Połęczyńskiego (Pollenczyner See).
Ten odcinek granicy liczył około 30 kilometrów. Ustawiono na nim 180 słupów granicznych i wyznaczono cztery przejścia.
Wolne Miasto Gdańsk to nie jest twór wymyślony przez Ligę Narodów po zakończeniu I wojny światowej.
Po zdobyciu Gdańska przez Napoleona w 1807 r. zostało proklamowane Wolne Miasto Gdańsk. Granice zostały określone w Konwencji Elbląskiej z 6 grudnia 1807. Po lewej stronie Wisły biegły od ujścia Potoku Jelitkowskiego do Bałtyku w kierunku na zachód, zostawiając Oliwę po stronie Gdańska, dalej przez Owczarnię i Rębiechowo do rzeczki Strzelenki, następnie jej korytem do Raduni i rzeką Radunią do Pruszcza, skąd biegła do Cieplewa nad Kłodawą do ujścia rzeki Białej (Bielawy, ob. Kanał Kozi Rów Mały), dalej w górę tej rzeczki aż do Güttlander Hauptwall (grobli biegnącej od Kolnika w kierunku Wisły), następnie Motławą aż po Czatkowy, gdzie dobiegała do Wisły. Na Mierzei Wiślanej granica przebiegała zgodnie z przedrozbiorową granicą z lennymi Prusami Książęcymi 1 km za Narmeln Polskim (wieś rybacka, obecnie nieistniejąca, w Federacji Rosyjskiej).
W 1813 r. rozpoczęło się oblężenie Gdańska przez siły rosyjskie. Miasto skapitulowało w 1814 r. co było jedoncześnie końcem pierwszego Wolnego Miasta Gdańska.
[źródło]
Skrzynka to mikro pod współrzędnymi.